Polish

edit

Etymology

edit

From roz- +‎ czuły +‎ -ić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /rɔsˈt͡ʂu.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧czu‧lić

Verb

edit

rozczulić pf (imperfective rozczulać)

  1. (transitive) to move, to touch (emotionally)
    Synonym: wzruszyć
  2. (reflexive with się) to be moved, to be touched (emotionally)
    Synonym: wzruszyć się

Conjugation

edit
Conjugation of rozczulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozczulić
future tense 1st rozczulę rozczulimy
2nd rozczulisz rozczulicie
3rd rozczuli rozczulą
impersonal rozczuli się
past tense 1st rozczuliłem,
-(e)m rozczulił
rozczuliłam,
-(e)m rozczuliła
rozczuliłom,
-(e)m rozczuliło
rozczuliliśmy,
-(e)śmy rozczulili
rozczuliłyśmy,
-(e)śmy rozczuliły
2nd rozczuliłeś,
-(e)ś rozczulił
rozczuliłaś,
-(e)ś rozczuliła
rozczuliłoś,
-(e)ś rozczuliło
rozczuliliście,
-(e)ście rozczulili
rozczuliłyście,
-(e)ście rozczuliły
3rd rozczulił rozczuliła rozczuliło rozczulili rozczuliły
impersonal rozczulono
conditional 1st rozczuliłbym,
bym rozczulił
rozczuliłabym,
bym rozczuliła
rozczuliłobym,
bym rozczuliło
rozczulilibyśmy,
byśmy rozczulili
rozczuliłybyśmy,
byśmy rozczuliły
2nd rozczuliłbyś,
byś rozczulił
rozczuliłabyś,
byś rozczuliła
rozczuliłobyś,
byś rozczuliło
rozczulilibyście,
byście rozczulili
rozczuliłybyście,
byście rozczuliły
3rd rozczuliłby,
by rozczulił
rozczuliłaby,
by rozczuliła
rozczuliłoby,
by rozczuliło
rozczuliliby,
by rozczulili
rozczuliłyby,
by rozczuliły
impersonal rozczulono by
imperative 1st niech rozczulę rozczulmy
2nd rozczul rozczulcie
3rd niech rozczuli niech rozczulą
passive adjectival participle rozczulony rozczulona rozczulone rozczuleni rozczulone
anterior adverbial participle rozczuliwszy
verbal noun rozczulenie

Derived terms

edit
noun

Further reading

edit
  • rozczulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozczulić in Polish dictionaries at PWN