rozstrzygać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzstrigati.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈstʂɨ.ɡat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨɡat͡ɕ
• Syllabification: roz‧strzy‧gać

Verb

rozstrzygać impf (perfective rozstrzygnąć)

1. (transitive) to settle, to arbitrate, to decide
2. (reflexive) to be decided (e.g. one's fate)

   Synonym: decydować się, ważyć się

Conjugation

Conjugation of rozstrzygać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozstrzygać
present tense	1st	rozstrzygam			rozstrzygamy
	2nd	rozstrzygasz			rozstrzygacie
	3rd	rozstrzyga			rozstrzygają
	impersonal	rozstrzyga się
past tense	1st	rozstrzygałem	rozstrzygałam		rozstrzygaliśmy	rozstrzygałyśmy
	2nd	rozstrzygałeś	rozstrzygałaś		rozstrzygaliście	rozstrzygałyście
	3rd	rozstrzygał	rozstrzygała	rozstrzygało	rozstrzygali	rozstrzygały
	impersonal	rozstrzygano
future tense	1st	będę rozstrzygał, będę rozstrzygać	będę rozstrzygała, będę rozstrzygać		będziemy rozstrzygali, będziemy rozstrzygać	będziemy rozstrzygały, będziemy rozstrzygać
	2nd	będziesz rozstrzygał, będziesz rozstrzygać	będziesz rozstrzygała, będziesz rozstrzygać		będziecie rozstrzygali, będziecie rozstrzygać	będziecie rozstrzygały, będziecie rozstrzygać
	3rd	będzie rozstrzygał, będzie rozstrzygać	będzie rozstrzygała, będzie rozstrzygać	będzie rozstrzygało, będzie rozstrzygać	będą rozstrzygali, będą rozstrzygać	będą rozstrzygały, będą rozstrzygać
	impersonal	będzie rozstrzygać się
conditional	1st	rozstrzygałbym	rozstrzygałabym		rozstrzygalibyśmy	rozstrzygałybyśmy
	2nd	rozstrzygałbyś	rozstrzygałabyś		rozstrzygalibyście	rozstrzygałybyście
	3rd	rozstrzygałby	rozstrzygałaby	rozstrzygałoby	rozstrzygaliby	rozstrzygałyby
	impersonal	rozstrzygano by
imperative	1st	niech rozstrzygam			rozstrzygajmy
	2nd	rozstrzygaj			rozstrzygajcie
	3rd	niech rozstrzyga			niech rozstrzygają
active adjectival participle		rozstrzygający	rozstrzygająca	rozstrzygające	rozstrzygający	rozstrzygające
passive adjectival participle		rozstrzygany	rozstrzygana	rozstrzygane	rozstrzygani	rozstrzygane
contemporary adverbial participle		rozstrzygając
verbal noun		rozstrzyganie

Related terms

verb

• strzyc

 

Further reading

• rozstrzygać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozstrzygać in Polish dictionaries at PWN