rozsupłać

Polish

Etymology

From roz- +‎ supłać. First attested in 1846.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈsup.wat͡ɕ/
• Rhymes: -upwat͡ɕ
• Syllabification: roz‧sup‧łać

Verb

rozsupłać pf (imperfective rozsupływać)

1. (transitive) to unknot (to unravel a knot)

   Synonyms: odplątać, rozplątać, rozwikłać

   Antonym: zaplątać

2. (transitive) to unravel (to clear from complication or difficulty; to unfold; to solve)

   Synonyms: rozplątać, rozwikłać

3. (reflexive with się) to unknot (of a knot, to become unravelled)

   Synonyms: odpleść się, rozplątać się

   Antonyms: poplątać się, splątać się

4. (reflexive with się) to unravel (to become clear from complication or difficulty; to be unfolded; to be solved)

   Synonym: rozwikłać się

5. (reflexive with się, literary) to unravel (of a relation, to become weaker)

Conjugation

Conjugation of rozsupłać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozsupłać
future tense	1st	rozsupłam			rozsupłamy
	2nd	rozsupłasz			rozsupłacie
	3rd	rozsupła			rozsupłają
	impersonal	rozsupła się
past tense	1st	rozsupłałem, -(e)m rozsupłał	rozsupłałam, -(e)m rozsupłała	rozsupłałom, -(e)m rozsupłało	rozsupłaliśmy, -(e)śmy rozsupłali	rozsupłałyśmy, -(e)śmy rozsupłały
	2nd	rozsupłałeś, -(e)ś rozsupłał	rozsupłałaś, -(e)ś rozsupłała	rozsupłałoś, -(e)ś rozsupłało	rozsupłaliście, -(e)ście rozsupłali	rozsupłałyście, -(e)ście rozsupłały
	3rd	rozsupłał	rozsupłała	rozsupłało	rozsupłali	rozsupłały
	impersonal	rozsupłano
conditional	1st	rozsupłałbym, bym rozsupłał	rozsupłałabym, bym rozsupłała	rozsupłałobym, bym rozsupłało	rozsupłalibyśmy, byśmy rozsupłali	rozsupłałybyśmy, byśmy rozsupłały
	2nd	rozsupłałbyś, byś rozsupłał	rozsupłałabyś, byś rozsupłała	rozsupłałobyś, byś rozsupłało	rozsupłalibyście, byście rozsupłali	rozsupłałybyście, byście rozsupłały
	3rd	rozsupłałby, by rozsupłał	rozsupłałaby, by rozsupłała	rozsupłałoby, by rozsupłało	rozsupłaliby, by rozsupłali	rozsupłałyby, by rozsupłały
	impersonal	rozsupłano by
imperative	1st	niech rozsupłam			rozsupłajmy
	2nd	rozsupłaj			rozsupłajcie
	3rd	niech rozsupła			niech rozsupłają
passive adjectival participle		rozsupłany	rozsupłana	rozsupłane	rozsupłani	rozsupłane
anterior adverbial participle		rozsupławszy
verbal noun		rozsupłanie

Further reading

• rozsupłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozsupłać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozsupłać in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozsupłać”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 703
• rozsupłać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego