schorzeć

Old Polish edit

From s- +‎ chorzeć. First attested in the 15th century.

schorzeć pf

to become weak or ill
- 1890 [Fifteenth century], Bolesław Erzepki, editor, Szczątki dawnej polszczyzny‎^[1], Mogilno, page 182:
  Oczy moye schorzaly (languerunt) przed stradzø Puł 87, 9; Infirmata est zvøntlala vel szchorzala
  [Oczy moje schorzały (languerunt) przed stradzą Puł 87, 9; Infirmata est zwątlała vel schorzała]

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “schorzeć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

schorzeć pf

Conjugation of schorzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		schorzeć
future tense	1^st	schorzeję			schorzejemy
	2^nd	schorzejesz			schorzejecie
	3^rd	schorzeje			schorzeją
	impersonal	schorzeje się
past tense	1^st	schorzałem, -(e)m schorzał	schorzałam, -(e)m schorzała	schorzałom, -(e)m schorzało	schorzeliśmy, -(e)śmy schorzeli	schorzałyśmy, -(e)śmy schorzały
	2^nd	schorzałeś, -(e)ś schorzał	schorzałaś, -(e)ś schorzała	schorzałoś, -(e)ś schorzało	schorzeliście, -(e)ście schorzeli	schorzałyście, -(e)ście schorzały
	3^rd	schorzał	schorzała	schorzało	schorzeli	schorzały
	impersonal	schorzano
conditional	1^st	schorzałbym, bym schorzał	schorzałabym, bym schorzała	schorzałobym, bym schorzało	schorzelibyśmy, byśmy schorzeli	schorzałybyśmy, byśmy schorzały
	2^nd	schorzałbyś, byś schorzał	schorzałabyś, byś schorzała	schorzałobyś, byś schorzało	schorzelibyście, byście schorzeli	schorzałybyście, byście schorzały
	3^rd	schorzałby, by schorzał	schorzałaby, by schorzała	schorzałoby, by schorzało	schorzeliby, by schorzeli	schorzałyby, by schorzały
	impersonal	schorzano by
imperative	1^st	niech schorzeję			schorzejmy
	2^nd	schorzej			schorzejcie
	3^rd	niech schorzeje			niech schorzeją
anterior adverbial participle		schorzawszy
verbal noun		schorzenie

adjective

noun