skriiw

North Frisian

Etymology

From Old Frisian skrīva, which derives from Proto-Germanic *skrībaną. Cognates include West Frisian skriuwe.

Verb

skriiw

1. (Föhr-Amrum) to write

   en briaf skriiw

   to write a letter

Conjugation

Conjugation of skriiw

infinitive I	skriiw
infinitive II	tu skriiwen
past participle	skrewen
imperative singular	skriiw
imperative plural	skriiw'em
	present	past
1st-person singular	ik skriiw	ik skreew
2nd-person singular	dü skrafst	dü skreewst
3rd-person singular	hi/hat/at skraft	hi/hat/at skreew
1st-person dual	wat skriiw	wat skreew
2nd-person dual	jat skriiw	jat skreew
1st-person plural	wi skriiw	wi skreew
2nd-person plural	jam skriiw	jam skreew
3rd-person plural	jo skriiw	jo skreew
	perfect	pluperfect
1st-person singular	ik haa skrewen	ik hed skrewen
2nd-person singular	dü heest skrewen	dü hedst skrewen
3rd-person singular	hi/hat/at hee skrewen	hi/hat/at hed skrewen
1st-person dual	wat haa skrewen	wat hed skrewen
2nd-person dual	jat haa skrewen	jat hed skrewen
1st-person plural	wi haa skrewen	wi hed skrewen
2nd-person plural	jam haa skrewen	jam hed skrewen
3rd-person plural	jo haa skrewen	jo hed skrewen
	future (skel)	future (wel)
1st-person singular	ik skal skriiw	ik wal skriiw
2nd-person singular	dü skääl skriiw	dü wääl skriiw
3rd-person singular	hi/hat/at skal skriiw	hi/hat/at wal skriiw
1st-person dual	wat skel skriiw	wat wel skriiw
2nd-person dual	jat skel skriiw	jat wel skriiw
1st-person plural	wi skel skriiw	wi wel skriiw
2nd-person plural	jam skel skriiw	jam wel skriiw
3rd-person plural	jo skel skriiw	jo wel skriiw

Derived terms

• beskriiw