spíon

See also: spion, Spion, and špión

Irish

spíon f (genitive singular spíne, nominative plural spíonta)

Declension of spíon

Bare forms

spíon (present analytic spíonann, future analytic spíonfaidh, verbal noun spíonadh, past participle spíonta) (transitive, intransitive)

conjugation of spíon (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	spíonaim	spíonann tú; spíonair^†	spíonann sé, sí	spíonaimid	spíonann sibh	spíonann siad; spíonaid^†	a spíonann; a spíonas	spíontar
	past	spíon mé; spíonas	spíon tú; spíonais	spíon sé, sí	spíonamar; spíon muid	spíon sibh; spíonabhair	spíon siad; spíonadar	a spíon / ar spíon*	spíonadh
	past habitual	spíonainn	spíontá	spíonadh sé, sí	spíonaimis; spíonadh muid	spíonadh sibh	spíonaidís; spíonadh siad	a spíonadh / a spíonadh*	spíontaí
future		spíonfaidh mé; spíonfad	spíonfaidh tú; spíonfair^†	spíonfaidh sé, sí	spíonfaimid; spíonfaidh muid	spíonfaidh sibh	spíonfaidh siad; spíonfaid^†	a spíonfaidh; a spíonfas	spíonfar
conditional		spíonfainn	spíonfá	spíonfadh sé, sí	spíonfaimis; spíonfadh muid	spíonfadh sibh	spíonfaidís; spíonfadh siad	a spíonfadh / a spíonfadh*	spíonfaí
subjunctive	present	go spíona mé; go spíonad^†	go spíona tú; go spíonair^†	go spíona sé, sí	go spíonaimid; go spíona muid	go spíona sibh	go spíona siad; go spíonaid^†	—	go spíontar
subjunctive	past	dá spíonainn	dá spíontá	dá spíonadh sé, sí	dá spíonaimis; dá spíonadh muid	dá spíonadh sibh	dá spíonaidís; dá spíonadh siad	—	dá spíontaí
imperative		spíonaim	spíon	spíonadh sé, sí	spíonaimis	spíonaigí; spíonaidh^†	spíonaidís	—	spíontar
verbal noun		spíonadh
past participle		spíonta

* indirect relative
† archaic or dialect form