spiłować

Polish

Etymology

From s- +‎ piłować.

Pronunciation

• IPA^(key): /spiˈwɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: spi‧ło‧wać

Verb

spiłować pf (imperfective spiłowywać)

1. (transitive) to file down (to cut into pieces with a saw)

   Hypernyms: ściąć, urżnąć, wyciąć, wyrżnąć

2. (transitive) to file down (to smooth out with a file)
3. (transitive, colloquial) to dull (to lose partially the ability to perceive or feel)

   Synonym: stępić

Conjugation

Conjugation of spiłować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spiłować
future tense	1st	spiłuję			spiłujemy
	2nd	spiłujesz			spiłujecie
	3rd	spiłuje			spiłują
	impersonal	spiłuje się
past tense	1st	spiłowałem, -(e)m spiłował	spiłowałam, -(e)m spiłowała	spiłowałom, -(e)m spiłowało	spiłowaliśmy, -(e)śmy spiłowali	spiłowałyśmy, -(e)śmy spiłowały
	2nd	spiłowałeś, -(e)ś spiłował	spiłowałaś, -(e)ś spiłowała	spiłowałoś, -(e)ś spiłowało	spiłowaliście, -(e)ście spiłowali	spiłowałyście, -(e)ście spiłowały
	3rd	spiłował	spiłowała	spiłowało	spiłowali	spiłowały
	impersonal	spiłowano
conditional	1st	spiłowałbym, bym spiłował	spiłowałabym, bym spiłowała	spiłowałobym, bym spiłowało	spiłowalibyśmy, byśmy spiłowali	spiłowałybyśmy, byśmy spiłowały
	2nd	spiłowałbyś, byś spiłował	spiłowałabyś, byś spiłowała	spiłowałobyś, byś spiłowało	spiłowalibyście, byście spiłowali	spiłowałybyście, byście spiłowały
	3rd	spiłowałby, by spiłował	spiłowałaby, by spiłowała	spiłowałoby, by spiłowało	spiłowaliby, by spiłowali	spiłowałyby, by spiłowały
	impersonal	spiłowano by
imperative	1st	niech spiłuję			spiłujmy
	2nd	spiłuj			spiłujcie
	3rd	niech spiłuje			niech spiłują
passive adjectival participle		spiłowany	spiłowana	spiłowane	spiłowani	spiłowane
anterior adverbial participle		spiłowawszy
verbal noun		spiłowanie

Further reading

• spiłować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spiłować in Polish dictionaries at PWN