spirare
ItalianEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From Latin spīrāre (“to breathe”), from Proto-Indo-European *(s)peys-.
VerbEdit
spiràre (first-person singular present spìro, first-person singular past historic spirài, past participle spiràto, auxiliary avére)
- (intransitive) to blow, to breeze [auxiliary avere]
- (transitive, literary) to emanate, to exhale
- (transitive, figuratively, poetic) to inspire
- (transitive or intransitive, archaic or poetic) to breathe [auxiliary avere]
ConjugationEdit
Conjugation of spiràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | spiràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | spiràndo | |||
present participle | spirànte | past participle | spiràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spìro | spìri | spìra | spiriàmo | spiràte | spìrano |
imperfect | spiràvo | spiràvi | spiràva | spiravàmo | spiravàte | spiràvano |
past historic | spirài | spiràsti | spirò | spiràmmo | spiràste | spiràrono |
future | spirerò | spirerài | spirerà | spirerémo | spireréte | spirerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spirerèi | spirerésti | spirerèbbe, spirerébbe | spirerémmo | spireréste | spirerèbbero, spirerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | spìri | spìri | spìri | spiriàmo | spiriàte | spìrino |
imperfect | spiràssi | spiràssi | spiràsse | spiràssimo | spiràste | spiràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
spìra | spìri | spiriàmo | spiràte | spìrino | ||
negative imperative | non spiràre | non spìri | non spiriàmo | non spiràte | non spìrino |
Related termsEdit
Related terms
- conspirare
- inspirare
- respirare (“to breathe”)
- sospirare
- spiraglio
- spirante
- spirazione
- spirito
- transpirare
Etymology 2Edit
From Latin expīrāre, from ex- + spīrō (“to breathe”).
VerbEdit
spiràre (first-person singular present spìro, first-person singular past historic spirài, past participle spiràto, auxiliary èssere)
- (intransitive) to expire, pass away, die [auxiliary essere]
ConjugationEdit
Conjugation of spiràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | spiràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | spiràndo | |||
present participle | spirànte | past participle | spiràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spìro | spìri | spìra | spiriàmo | spiràte | spìrano |
imperfect | spiràvo | spiràvi | spiràva | spiravàmo | spiravàte | spiràvano |
past historic | spirài | spiràsti | spirò | spiràmmo | spiràste | spiràrono |
future | spirerò | spirerài | spirerà | spirerémo | spireréte | spirerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spirerèi | spirerésti | spirerèbbe, spirerébbe | spirerémmo | spireréste | spirerèbbero, spirerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | spìri | spìri | spìri | spiriàmo | spiriàte | spìrino |
imperfect | spiràssi | spiràssi | spiràsse | spiràssimo | spiràste | spiràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
spìra | spìri | spiriàmo | spiràte | spìrino | ||
negative imperative | non spiràre | non spìri | non spiriàmo | non spiràte | non spìrino |
Related termsEdit
AnagramsEdit
LatinEdit
VerbEdit
spīrāre
- inflection of spīrō: