sprać

See also: sprac

Polish

Etymology

From s- +‎ prać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈsprat͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈsprat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: sprać

Verb

sprać pf (imperfective spierać)

1. (transitive) to wash out, to wash off
2. (reflexive with się, of dirt, stains, etc.) to come out, to come off

Conjugation

Conjugation of sprać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sprać
future tense	1st	spiorę			spierzemy
	2nd	spierzesz			spierzecie
	3rd	spierze			spiorą
	impersonal	spierze się
past tense	1st	sprałem, -(e)m sprał	sprałam, -(e)m sprała	sprałom, -(e)m sprało	spraliśmy, -(e)śmy sprali	sprałyśmy, -(e)śmy sprały
	2nd	sprałeś, -(e)ś sprał	sprałaś, -(e)ś sprała	sprałoś, -(e)ś sprało	spraliście, -(e)ście sprali	sprałyście, -(e)ście sprały
	3rd	sprał	sprała	sprało	sprali	sprały
	impersonal	sprano
conditional	1st	sprałbym, bym sprał	sprałabym, bym sprała	sprałobym, bym sprało	spralibyśmy, byśmy sprali	sprałybyśmy, byśmy sprały
	2nd	sprałbyś, byś sprał	sprałabyś, byś sprała	sprałobyś, byś sprało	spralibyście, byście sprali	sprałybyście, byście sprały
	3rd	sprałby, by sprał	sprałaby, by sprała	sprałoby, by sprało	spraliby, by sprali	sprałyby, by sprały
	impersonal	sprano by
imperative	1st	niech spiorę			spierzmy
	2nd	spierz			spierzcie
	3rd	niech spierze			niech spiorą
passive adjectival participle		sprany	sprana	sprane	sprani	sprane
anterior adverbial participle		sprawszy
verbal noun		spranie

Verb

sprać pf (imperfective prać)

1. (transitive, Near Masovian) to beat, to beat up

   Synonyms: see Thesaurus:bić

Further reading

• sprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprać in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1891) “sprać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 370