stabiliseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French stabiliser. Equivalent to stabiel +‎ -iseren.

Pronunciation

• IPA^(key): /staː.bi.liˈzeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sta‧bi‧li‧se‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

stabiliseren

1. (transitive) to stabilize (make stable)
2. (reflexive) to stabilize (become stable)

Conjugation

Conjugation of stabiliseren (weak)
infinitive	stabiliseren
past singular	stabiliseerde
past participle	gestabiliseerd
infinitive	stabiliseren
gerund	stabiliseren n
	present tense	past tense
1st person singular	stabiliseer	stabiliseerde
2nd person sing. (jij)	stabiliseert, stabiliseer2	stabiliseerde
2nd person sing. (u)	stabiliseert	stabiliseerde
2nd person sing. (gij)	stabiliseert	stabiliseerde
3rd person singular	stabiliseert	stabiliseerde
plural	stabiliseren	stabiliseerden
subjunctive sing.1	stabilisere	stabiliseerde
subjunctive plur.1	stabiliseren	stabiliseerden
imperative sing.	stabiliseer
imperative plur.1	stabiliseert
participles	stabiliserend	gestabiliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• stabiel
• stabilisatie
• stabilisator
• stabiliteit

 

References

• van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “stabiliseren”, in Etymologiebank, Meertens Institute