sztywny

Polish

Etymology

Derived from Middle High German stīf or from Middle Low German stīf, from Proto-Germanic *stīfaz, from Proto-Indo-European *steypós

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʂtɨv.nɨ/

Adjective

sztywny (comparative sztywniejszy, superlative najsztywniejszy, adverb sztywno)

1. stiff, rigid

Declension

declension of sztywny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	sztywny		sztywne	sztywna	sztywni	sztywne
genitive	sztywnego			sztywnej	sztywnych
dative	sztywnemu				sztywnym
accusative	sztywnego	sztywny	sztywne	sztywną	sztywnych	sztywne
instrumental	sztywnym				sztywnymi
locative				sztywnej	sztywnych

Derived terms

• sztywniak
• sztywność
• sztywnieć