terugbetalen
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
terugbetalen
- (transitive) To repay, refund a sum.
- (intransitive) To return the difference between the sum due by another and the larger sum he initially paid.
Inflection edit
Inflection of terugbetalen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | terugbetalen | |||
past singular | betaalde terug | |||
past participle | teruggebetaald | |||
infinitive | terugbetalen | |||
gerund | terugbetalen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | betaal terug | betaalde terug | terugbetaal | terugbetaalde |
2nd person sing. (jij) | betaalt terug | betaalde terug | terugbetaalt | terugbetaalde |
2nd person sing. (u) | betaalt terug | betaalde terug | terugbetaalt | terugbetaalde |
2nd person sing. (gij) | betaalt terug | betaalde terug | terugbetaalt | terugbetaalde |
3rd person singular | betaalt terug | betaalde terug | terugbetaalt | terugbetaalde |
plural | betalen terug | betaalden terug | terugbetalen | terugbetaalden |
subjunctive sing.1 | betale terug | betaalde terug | terugbetale | terugbetaalde |
subjunctive plur.1 | betalen terug | betaalden terug | terugbetalen | terugbetaalden |
imperative sing. | betaal terug | |||
imperative plur.1 | betaalt terug | |||
participles | terugbetalend | teruggebetaald | ||
1) Archaic. |