tristitudo
Latin
editEtymology
editNoun
edittrīstitūdō f (genitive trīstitūdinis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | trīstitūdō | trīstitūdinēs |
Genitive | trīstitūdinis | trīstitūdinum |
Dative | trīstitūdinī | trīstitūdinibus |
Accusative | trīstitūdinem | trīstitūdinēs |
Ablative | trīstitūdine | trīstitūdinibus |
Vocative | trīstitūdō | trīstitūdinēs |
References
edit- “tristitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tristitudo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- tristitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.