uitbollen
Dutch edit
Etymology edit
From uit (“out”) + bollen (“to swell, inflate”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
uitbollen
- to let a vehicle or bike roll, giving it no further power, until it stops
- to unwind oneself near the end or finish of a task, job or event, taking it easy, doing no additional efforts
Inflection edit
| Inflection of uitbollen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitbollen | |||
| past singular | bolde uit | |||
| past participle | uitgebold | |||
| infinitive | uitbollen | |||
| gerund | uitbollen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bol uit | bolde uit | uitbol | uitbolde |
| 2nd person sing. (jij) | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
| 2nd person sing. (u) | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
| 2nd person sing. (gij) | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
| 3rd person singular | bolt uit | bolde uit | uitbolt | uitbolde |
| plural | bollen uit | bolden uit | uitbollen | uitbolden |
| subjunctive sing.1 | bolle uit | bolde uit | uitbolle | uitbolde |
| subjunctive plur.1 | bollen uit | bolden uit | uitbollen | uitbolden |
| imperative sing. | bol uit | |||
| imperative plur.1 | bolt uit | |||
| participles | uitbollend | uitgebold | ||
| 1) Archaic. | ||||