układacz

Old Polish

Etymology

From układać +‎ -acz. First attested in 1448–1450.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ukɫada(ː)t͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ukɫadat͡ʃ/, /ukɫadɒt͡ʃ/

Noun

układacz m animacy unattested

1. (attested in Masovia) intermediary, arbitrator

   Synonym: układźca

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 3:

     Thi tho stroni... w nas... spusczyli y poszlubyly, iako w iadnacza szlvbyonego, wfalcząn, skazacza y przyiaczelskego vcladacza (in... definitorem seu amicabilem compositorem)

     [Ty to strony... w nas... spuściły i poślubiły, jako w jadnacza ślubionego, ufalcę, skazacza i przyjacielskiego układacza (in... definitorem seu amicabilem compositorem)]

Related terms

adjective

• układły

 

nouns

• układ
• układźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• układać impf

 

Descendants

• Polish: układacz

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “układacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish układacz. By surface analysis, układać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈkwa.dat͡ʂ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /uˈkɫa.dat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: u‧kła‧dacz

Noun

układacz m pers (female equivalent układaczka)

1. (colloquial) arranger (one who lays something out)

Declension

Declension of układacz

	singular	plural
nominative	układacz	układacze
genitive	układacza	układaczy
dative	układaczowi	układaczom
accusative	układacza	układaczy
instrumental	układaczem	układaczami
locative	układaczu	układaczach
vocative	układaczu	układacze

Related terms

adjectives

• układniczy
• układny
• układowy

 

adverbs

• układnie
• układno
• układowo

 

nouns

• układ
• układanka
• układarka
• układka
• układnica
• układnictwo
• układnik
• układniś
• układność
• układowość
• układzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• układać impf
• ukłaść pf

 

Further reading

• układacz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “układacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksandra Wieczorek (27.11.2018) “UKŁADACZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “układacz”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “układacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264
• układacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego