układniczy
Polish edit
Etymology edit
From układnik + -y. First attested in 1844.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
układniczy (not comparable, no derived adverb)
- (chiefly obsolete, relational) Synonym of układowy
Declension edit
Declension of układniczy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | układniczy | układnicza | układnicze | układniczy | układnicze | |
genitive | układniczego | układniczej | układniczego | układniczych | ||
dative | układniczemu | układniczej | układniczemu | układniczym | ||
accusative | układniczego | układniczy | układniczą | układnicze | układniczych | układnicze |
instrumental | układniczym | układniczą | układniczym | układniczymi | ||
locative | układniczym | układniczej | układniczym | układniczych |
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- Aleksander Zdanowicz (1861) “układniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układniczy”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264