See also: układaczką

Polish

edit

Etymology

edit

From układacz +‎ -ka. First attested in 1873.[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /u.kwaˈdat͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: u‧kła‧dacz‧ka

Noun

edit

układaczka f

  1. (colloquial) female equivalent of układacz (arranger) (one who lays something out)

Declension

edit
edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References

edit
  1. ^ Franciszek Antoni Potocki (1873) Słownik polskiego i rossyjskiego języka : opracowany podług najnowszych i najlepszych źródeł. Cz. 2, Rossyjsko-polska[1] (in Polish), page 689

Further reading

edit