umyć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umyć, from Proto-Slavic *umyti. By surface analysis, u- +‎ myć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.mɘt͡ɕ/

• Audio 1; “umyć”:

  (file)

• Audio 2; “umyć się”:

  (file)

• Rhymes: -umɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧myć

Verb

umyć pf (imperfective myć)

1. (transitive) to wash, to clean (with water, soap, etc.)
2. (reflexive with się) to wash oneself

   Muszę się umyć. ― I need to wash [myself].

Conjugation

Conjugation of umyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umyć
future tense	1st	umyję			umyjemy
	2nd	umyjesz			umyjecie
	3rd	umyje			umyją
	impersonal	umyje się
past tense	1st	umyłem, -(e)m umył	umyłam, -(e)m umyła	umyłom, -(e)m umyło	umyliśmy, -(e)śmy umyli	umyłyśmy, -(e)śmy umyły
	2nd	umyłeś, -(e)ś umył	umyłaś, -(e)ś umyła	umyłoś, -(e)ś umyło	umyliście, -(e)ście umyli	umyłyście, -(e)ście umyły
	3rd	umył	umyła	umyło	umyli	umyły
	impersonal	umyto
conditional	1st	umyłbym, bym umył	umyłabym, bym umyła	umyłobym, bym umyło	umylibyśmy, byśmy umyli	umyłybyśmy, byśmy umyły
	2nd	umyłbyś, byś umył	umyłabyś, byś umyła	umyłobyś, byś umyło	umylibyście, byście umyli	umyłybyście, byście umyły
	3rd	umyłby, by umył	umyłaby, by umyła	umyłoby, by umyło	umyliby, by umyli	umyłyby, by umyły
	impersonal	umyto by
imperative	1st	niech umyję			umyjmy
	2nd	umyj			umyjcie
	3rd	niech umyje			niech umyją
passive adjectival participle		umyty	umyta	umyte	umyci	umyte
anterior adverbial participle		umywszy
verbal noun		umycie

Further reading

• umyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umyć in Polish dictionaries at PWN