Latin edit

Verb edit

ūsitō (present infinitive ūsitāre, perfect active ūsitāvī, supine ūsitātum); first conjugation, impersonal in the passive

  1. (Medieval Latin) Alternative form of ūsō

Conjugation edit

   Conjugation of ūsitō (first conjugation, impersonal in passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ūsitō ūsitās ūsitat ūsitāmus ūsitātis ūsitant
imperfect ūsitābam ūsitābās ūsitābat ūsitābāmus ūsitābātis ūsitābant
future ūsitābō ūsitābis ūsitābit ūsitābimus ūsitābitis ūsitābunt
perfect ūsitāvī ūsitāvistī ūsitāvit ūsitāvimus ūsitāvistis ūsitāvērunt,
ūsitāvēre
pluperfect ūsitāveram ūsitāverās ūsitāverat ūsitāverāmus ūsitāverātis ūsitāverant
future perfect ūsitāverō ūsitāveris ūsitāverit ūsitāverimus ūsitāveritis ūsitāverint
passive present ūsitātur
imperfect ūsitābātur
future ūsitābitur
perfect ūsitātum est
pluperfect ūsitātum erat
future perfect ūsitātum erit
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ūsitem ūsitēs ūsitet ūsitēmus ūsitētis ūsitent
imperfect ūsitārem ūsitārēs ūsitāret ūsitārēmus ūsitārētis ūsitārent
perfect ūsitāverim ūsitāverīs ūsitāverit ūsitāverīmus ūsitāverītis ūsitāverint
pluperfect ūsitāvissem ūsitāvissēs ūsitāvisset ūsitāvissēmus ūsitāvissētis ūsitāvissent
passive present ūsitētur
imperfect ūsitārētur
perfect ūsitātum sit
pluperfect ūsitātum esset,
ūsitātum foret
imperative singular plural
first second third first second third
active present ūsitā ūsitāte
future ūsitātō ūsitātō ūsitātōte ūsitantō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ūsitāre ūsitāvisse ūsitātūrum esse ūsitārī ūsitātum esse
participles ūsitāns ūsitātūrus ūsitātum ūsitandum
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ūsitandī ūsitandō ūsitandum ūsitandō ūsitātum ūsitātū

References edit

Portuguese edit

Pronunciation edit

Verb edit

usito

  1. first-person singular present indicative of usitar