Polish

edit

Etymology

edit

From u- +‎ zbroić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /uˈzbrɔ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: u‧zbro‧ić

Verb

edit

uzbroić pf (imperfective zbroić or uzbrajać)

  1. (transitive, military) to arm (to supply with weapons)
    Antonym: rozbroić
  2. (reflexive with się, military) to arm oneself, to tool up
    Antonym: rozbroić się

Conjugation

edit
Conjugation of uzbroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uzbroić
future tense 1st uzbroję uzbroimy
2nd uzbroisz uzbroicie
3rd uzbroi uzbroją
impersonal uzbroi się
past tense 1st uzbroiłem,
-(e)m uzbroił
uzbroiłam,
-(e)m uzbroiła
uzbroiłom,
-(e)m uzbroiło
uzbroiliśmy,
-(e)śmy uzbroili
uzbroiłyśmy,
-(e)śmy uzbroiły
2nd uzbroiłeś,
-(e)ś uzbroił
uzbroiłaś,
-(e)ś uzbroiła
uzbroiłoś,
-(e)ś uzbroiło
uzbroiliście,
-(e)ście uzbroili
uzbroiłyście,
-(e)ście uzbroiły
3rd uzbroił uzbroiła uzbroiło uzbroili uzbroiły
impersonal uzbrojono
conditional 1st uzbroiłbym,
bym uzbroił
uzbroiłabym,
bym uzbroiła
uzbroiłobym,
bym uzbroiło
uzbroilibyśmy,
byśmy uzbroili
uzbroiłybyśmy,
byśmy uzbroiły
2nd uzbroiłbyś,
byś uzbroił
uzbroiłabyś,
byś uzbroiła
uzbroiłobyś,
byś uzbroiło
uzbroilibyście,
byście uzbroili
uzbroiłybyście,
byście uzbroiły
3rd uzbroiłby,
by uzbroił
uzbroiłaby,
by uzbroiła
uzbroiłoby,
by uzbroiło
uzbroiliby,
by uzbroili
uzbroiłyby,
by uzbroiły
impersonal uzbrojono by
imperative 1st niech uzbroję uzbrójmy
2nd uzbrój uzbrójcie
3rd niech uzbroi niech uzbroją
passive adjectival participle uzbrojony uzbrojona uzbrojone uzbrojeni uzbrojone
anterior adverbial participle uzbroiwszy
verbal noun uzbrojenie

Further reading

edit
  • uzbroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uzbroić in Polish dictionaries at PWN