verhevigen

Dutch

Etymology

From hevig +‎ ver- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛrˈɦeː.və.ɣə(n)/, /vərˈɦeː.və.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧he‧vi‧gen

Verb

verhevigen

1. (ergative) to intensify

   Synonyms: intensiveren, intensifiëren

Conjugation

Conjugation of verhevigen (weak, prefixed)
infinitive	verhevigen
past singular	verhevigde
past participle	verhevigd
infinitive	verhevigen
gerund	verhevigen n
	present tense	past tense
1st person singular	verhevig	verhevigde
2nd person sing. (jij)	verhevigt, verhevig2	verhevigde
2nd person sing. (u)	verhevigt	verhevigde
2nd person sing. (gij)	verhevigt	verhevigde
3rd person singular	verhevigt	verhevigde
plural	verhevigen	verhevigden
subjunctive sing.1	verhevige	verhevigde
subjunctive plur.1	verhevigen	verhevigden
imperative sing.	verhevig
imperative plur.1	verhevigt
participles	verhevigend	verhevigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• verheviging