vervliegen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch vervliegen. Equivalent to ver- + vliegen.
Pronunciation edit
Verb edit
vervliegen
- (intransitive) to evaporate, to dissipate, to volatilise
- (intransitive, figurative) to evaporate, to disappear
- (intransitive, e.g. of time) to fly away, to go away
- (intransitive, obsolete) to flee, to escape
Inflection edit
| Inflection of vervliegen (strong class 2a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vervliegen | |||
| past singular | vervloog | |||
| past participle | vervlogen | |||
| infinitive | vervliegen | |||
| gerund | vervliegen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vervlieg | vervloog | ||
| 2nd person sing. (jij) | vervliegt | vervloog | ||
| 2nd person sing. (u) | vervliegt | vervloog | ||
| 2nd person sing. (gij) | vervliegt | vervloogt | ||
| 3rd person singular | vervliegt | vervloog | ||
| plural | vervliegen | vervlogen | ||
| subjunctive sing.1 | vervliege | vervloge | ||
| subjunctive plur.1 | vervliegen | vervlogen | ||
| imperative sing. | vervlieg | |||
| imperative plur.1 | vervliegt | |||
| participles | vervliegend | vervlogen | ||
| 1) Archaic. | ||||