vervullen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ vullen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ʏlən

Verb

vervullen

1. to fulfill

Inflection

Conjugation of vervullen (weak, prefixed)
infinitive	vervullen
past singular	vervulde
past participle	vervuld
infinitive	vervullen
gerund	vervullen n
	present tense	past tense
1st person singular	vervul	vervulde
2nd person sing. (jij)	vervult, vervul2	vervulde
2nd person sing. (u)	vervult	vervulde
2nd person sing. (gij)	vervult	vervulde
3rd person singular	vervult	vervulde
plural	vervullen	vervulden
subjunctive sing.1	vervulle	vervulde
subjunctive plur.1	vervullen	vervulden
imperative sing.	vervul
imperative plur.1	vervult
participles	vervullend	vervuld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Negerhollands: vervoel