Afrikaans edit

Etymology edit

From Dutch vierkant.

Pronunciation edit

  • (file)

Noun edit

vierkant (plural vierkante, diminutive vierkantjie)

  1. (geometry) square
  2. quadrant; a square shaped clearing used for assembly in South African schools

Synonyms edit

Derived terms edit

Dutch edit

Etymology edit

vier (four) +‎ kant (side). Compare Danish firkant and Swedish fyrkant.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈviːr.kɑnt/
  • (file)
  • Hyphenation: vier‧kant

Adjective edit

vierkant (comparative vierkanter, superlative vierkantst)

  1. square

Inflection edit

Inflection of vierkant
uninflected vierkant
inflected vierkante
comparative vierkanter
positive comparative superlative
predicative/adverbial vierkant vierkanter het vierkantst
het vierkantste
indefinite m./f. sing. vierkante vierkantere vierkantste
n. sing. vierkant vierkanter vierkantste
plural vierkante vierkantere vierkantste
definite vierkante vierkantere vierkantste
partitive vierkants vierkanters

Derived terms edit

Noun edit

vierkant n (plural vierkanten, diminutive vierkantje n)

  1. square (geometric shape)

Derived terms edit

Descendants edit

  • Afrikaans: vierkant
  • Sranan Tongo: fokanti

Adverb edit

vierkant

  1. (Belgium) completely
    (uit "De Standaard" (krant): ‘Ik ben hier vierkant tegen’ (politierechter over alcoholslot in wagen)
    "I'm completely opposed to this"
    [1]
    Synonym: helemaal
  2. in one's face
    Ze lachten hem vierkant uitThey squarely poked fun at him.
    Synonym: ronduit