wederstreven
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch wederstreven. Equivalent to weder- + streven.
Pronunciation edit
Verb edit
wederstreven
- (dated, formal) Alternative form of weerstreven.
Inflection edit
Inflection of wederstreven (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wederstreven | |||
past singular | wederstreefde | |||
past participle | wederstreefd | |||
infinitive | wederstreven | |||
gerund | wederstreven n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | wederstreef | wederstreefde | ||
2nd person sing. (jij) | wederstreeft | wederstreefde | ||
2nd person sing. (u) | wederstreeft | wederstreefde | ||
2nd person sing. (gij) | wederstreeft | wederstreefde | ||
3rd person singular | wederstreeft | wederstreefde | ||
plural | wederstreven | wederstreefden | ||
subjunctive sing.1 | wederstreve | wederstreefde | ||
subjunctive plur.1 | wederstreven | wederstreefden | ||
imperative sing. | wederstreef | |||
imperative plur.1 | wederstreeft | |||
participles | wederstrevend | wederstreefd | ||
1) Archaic. |