Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From w- +‎ patrzyć.

Pronunciation edit

Verb edit

wpatrzyć pf (imperfective wpatrywać)

  1. (reflexive with się) to stare, to gaze [+ w (accusative) = at something/someone]

Conjugation edit

Conjugation of wpatrzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wpatrzyć
future tense 1st wpatrzę wpatrzymy
2nd wpatrzysz wpatrzycie
3rd wpatrzy wpatrzą
impersonal wpatrzy się
past tense 1st wpatrzyłem,
-(e)m wpatrzył
wpatrzyłam,
-(e)m wpatrzyła
wpatrzyłom,
-(e)m wpatrzyło
wpatrzyliśmy,
-(e)śmy wpatrzyli
wpatrzyłyśmy,
-(e)śmy wpatrzyły
2nd wpatrzyłeś,
-(e)ś wpatrzył
wpatrzyłaś,
-(e)ś wpatrzyła
wpatrzyłoś,
-(e)ś wpatrzyło
wpatrzyliście,
-(e)ście wpatrzyli
wpatrzyłyście,
-(e)ście wpatrzyły
3rd wpatrzył wpatrzyła wpatrzyło wpatrzyli wpatrzyły
impersonal wpatrzono
conditional 1st wpatrzyłbym,
bym wpatrzył
wpatrzyłabym,
bym wpatrzyła
wpatrzyłobym,
bym wpatrzyło
wpatrzylibyśmy,
byśmy wpatrzyli
wpatrzyłybyśmy,
byśmy wpatrzyły
2nd wpatrzyłbyś,
byś wpatrzył
wpatrzyłabyś,
byś wpatrzyła
wpatrzyłobyś,
byś wpatrzyło
wpatrzylibyście,
byście wpatrzyli
wpatrzyłybyście,
byście wpatrzyły
3rd wpatrzyłby,
by wpatrzył
wpatrzyłaby,
by wpatrzyła
wpatrzyłoby,
by wpatrzyło
wpatrzyliby,
by wpatrzyli
wpatrzyłyby,
by wpatrzyły
impersonal wpatrzono by
imperative 1st niech wpatrzę wpatrzmy
2nd wpatrz wpatrzcie
3rd niech wpatrzy niech wpatrzą
passive adjectival participle wpatrzony wpatrzona wpatrzone wpatrzeni wpatrzone
anterior adverbial participle wpatrzywszy
verbal noun wpatrzenie

Further reading edit

  • wpatrzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wpatrzyć in Polish dictionaries at PWN