wraakzuchtig

Dutch

Etymology

From wraakzucht (“vengefulness”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvraːkˈzʏx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: wraak‧zuch‧tig

Adjective

wraakzuchtig (comparative wraakzuchtiger, superlative wraakzuchtigst)

1. vengeful, eager for revenge, vindictive

   Synonym: wraaklustig

Inflection

Declension of wraakzuchtig
uninflected	wraakzuchtig
inflected	wraakzuchtige
comparative	wraakzuchtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		wraakzuchtig	wraakzuchtiger	het wraakzuchtigst het wraakzuchtigste
indefinite	m./f. sing.	wraakzuchtige	wraakzuchtigere	wraakzuchtigste
	n. sing.	wraakzuchtig	wraakzuchtiger	wraakzuchtigste
	plural	wraakzuchtige	wraakzuchtigere	wraakzuchtigste
definite		wraakzuchtige	wraakzuchtigere	wraakzuchtigste
partitive		wraakzuchtigs	wraakzuchtigers	—

Related terms

• wraak