wtórzyć

Polish

Etymology

From wtóry +‎ -yć. First attested in 1612. Compare Russian вто́рить (vtóritʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈftu.ʐɨt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈfto.ʐɨt͡ɕ/, /ˈfto.r̝ɨt͡ɕ/
• Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
• Syllabification: wtó‧rzyć

Verb

wtórzyć impf

1. (intransitive, obsolete) Synonym of wtórować.

Conjugation

Conjugation of wtórzyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wtórzyć
present tense	1st	wtórzę			wtórzymy
	2nd	wtórzysz			wtórzycie
	3rd	wtórzy			wtórzą
	impersonal	wtórzy się
past tense	1st	wtórzyłem, -(e)m wtórzył	wtórzyłam, -(e)m wtórzyła	wtórzyłom, -(e)m wtórzyło	wtórzyliśmy, -(e)śmy wtórzyli	wtórzyłyśmy, -(e)śmy wtórzyły
	2nd	wtórzyłeś, -(e)ś wtórzył	wtórzyłaś, -(e)ś wtórzyła	wtórzyłoś, -(e)ś wtórzyło	wtórzyliście, -(e)ście wtórzyli	wtórzyłyście, -(e)ście wtórzyły
	3rd	wtórzył	wtórzyła	wtórzyło	wtórzyli	wtórzyły
	impersonal	wtórzono
future tense	1st	będę wtórzył, będę wtórzyć	będę wtórzyła, będę wtórzyć	będę wtórzyło, będę wtórzyć	będziemy wtórzyli, będziemy wtórzyć	będziemy wtórzyły, będziemy wtórzyć
	2nd	będziesz wtórzył, będziesz wtórzyć	będziesz wtórzyła, będziesz wtórzyć	będziesz wtórzyło, będziesz wtórzyć	będziecie wtórzyli, będziecie wtórzyć	będziecie wtórzyły, będziecie wtórzyć
	3rd	będzie wtórzył, będzie wtórzyć	będzie wtórzyła, będzie wtórzyć	będzie wtórzyło, będzie wtórzyć	będą wtórzyli, będą wtórzyć	będą wtórzyły, będą wtórzyć
	impersonal	będzie wtórzyć się
conditional	1st	wtórzyłbym, bym wtórzył	wtórzyłabym, bym wtórzyła	wtórzyłobym, bym wtórzyło	wtórzylibyśmy, byśmy wtórzyli	wtórzyłybyśmy, byśmy wtórzyły
	2nd	wtórzyłbyś, byś wtórzył	wtórzyłabyś, byś wtórzyła	wtórzyłobyś, byś wtórzyło	wtórzylibyście, byście wtórzyli	wtórzyłybyście, byście wtórzyły
	3rd	wtórzyłby, by wtórzył	wtórzyłaby, by wtórzyła	wtórzyłoby, by wtórzyło	wtórzyliby, by wtórzyli	wtórzyłyby, by wtórzyły
	impersonal	wtórzono by
imperative	1st	niech wtórzę			wtórzmy
	2nd	wtórz			wtórzcie
	3rd	niech wtórzy			niech wtórzą
active adjectival participle		wtórzący	wtórząca	wtórzące	wtórzący	wtórzące
contemporary adverbial participle		wtórząc
verbal noun		wtórzenie

Further reading

• wtórzyć in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wtórzyć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wtórzyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wtórzyć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 785
• wtórzyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego