wtargnąć

Polish

Etymology

From w- +‎ targnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈftar.ɡnɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arɡnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wtar‧gnąć

Verb

wtargnąć pf

1. (intransitive) to invade (to enter by force)

   Synonym: wedrzeć się

2. (intransitive) to appear somewhere suddenly and unexpectedly

   Synonym: wedrzeć się

Conjugation

Conjugation of wtargnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wtargnąć
future tense	1st	wtargnę			wtargniemy
	2nd	wtargniesz			wtargniecie
	3rd	wtargnie			wtargną
	impersonal	wtargnie się
past tense	1st	wtargnąłem, -(e)m wtargnął	wtargnęłam, -(e)m wtargnęła	wtargnęłom, -(e)m wtargnęło	wtargnęliśmy, -(e)śmy wtargnęli	wtargnęłyśmy, -(e)śmy wtargnęły
	2nd	wtargnąłeś, -(e)ś wtargnął	wtargnęłaś, -(e)ś wtargnęła	wtargnęłoś, -(e)ś wtargnęło	wtargnęliście, -(e)ście wtargnęli	wtargnęłyście, -(e)ście wtargnęły
	3rd	wtargnął	wtargnęła	wtargnęło	wtargnęli	wtargnęły
	impersonal	wtargnięto
conditional	1st	wtargnąłbym, bym wtargnął	wtargnęłabym, bym wtargnęła	wtargnęłobym, bym wtargnęło	wtargnęlibyśmy, byśmy wtargnęli	wtargnęłybyśmy, byśmy wtargnęły
	2nd	wtargnąłbyś, byś wtargnął	wtargnęłabyś, byś wtargnęła	wtargnęłobyś, byś wtargnęło	wtargnęlibyście, byście wtargnęli	wtargnęłybyście, byście wtargnęły
	3rd	wtargnąłby, by wtargnął	wtargnęłaby, by wtargnęła	wtargnęłoby, by wtargnęło	wtargnęliby, by wtargnęli	wtargnęłyby, by wtargnęły
	impersonal	wtargnięto by
imperative	1st	niech wtargnę			wtargnijmy
	2nd	wtargnij			wtargnijcie
	3rd	niech wtargnie			niech wtargną
anterior adverbial participle		wtargnąwszy
verbal noun		wtargnięcie

Further reading

• wtargnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wtargnąć in Polish dictionaries at PWN