Polish

edit

Etymology

edit

From w- +‎ trącić.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈftrɔɲt͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wtrą‧cić

Verb

edit

wtrącić pf (imperfective wtrącać)

  1. (transitive) to interpose
    Synonyms: przerwać, wejść w słowo
  2. (reflexive with się) to interfere
    Synonyms: przerwać, wejść w słowo

Conjugation

edit
Conjugation of wtrącić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wtrącić
future tense 1st wtrącę wtrącimy
2nd wtrącisz wtrącicie
3rd wtrąci wtrącą
impersonal wtrąci się
past tense 1st wtrąciłem,
-(e)m wtrącił
wtrąciłam,
-(e)m wtrąciła
wtrąciłom,
-(e)m wtrąciło
wtrąciliśmy,
-(e)śmy wtrącili
wtrąciłyśmy,
-(e)śmy wtrąciły
2nd wtrąciłeś,
-(e)ś wtrącił
wtrąciłaś,
-(e)ś wtrąciła
wtrąciłoś,
-(e)ś wtrąciło
wtrąciliście,
-(e)ście wtrącili
wtrąciłyście,
-(e)ście wtrąciły
3rd wtrącił wtrąciła wtrąciło wtrącili wtrąciły
impersonal wtrącono
conditional 1st wtrąciłbym,
bym wtrącił
wtrąciłabym,
bym wtrąciła
wtrąciłobym,
bym wtrąciło
wtrącilibyśmy,
byśmy wtrącili
wtrąciłybyśmy,
byśmy wtrąciły
2nd wtrąciłbyś,
byś wtrącił
wtrąciłabyś,
byś wtrąciła
wtrąciłobyś,
byś wtrąciło
wtrącilibyście,
byście wtrącili
wtrąciłybyście,
byście wtrąciły
3rd wtrąciłby,
by wtrącił
wtrąciłaby,
by wtrąciła
wtrąciłoby,
by wtrąciło
wtrąciliby,
by wtrącili
wtrąciłyby,
by wtrąciły
impersonal wtrącono by
imperative 1st niech wtrącę wtrąćmy
2nd wtrąć wtrąćcie
3rd niech wtrąci niech wtrącą
passive adjectival participle wtrącony wtrącona wtrącone wtrąceni wtrącone
anterior adverbial participle wtrąciwszy
verbal noun wtrącenie
edit
adjective
noun

Further reading

edit
  • wtrącić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wtrącić in Polish dictionaries at PWN