wydarzać

Polish

Etymology

From wydarzyć +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈda.ʐat͡ɕ/

• Audio 1; “wydarzać”:

  (file)

• Audio 2; “wydarzać się”:

  (file)

• Rhymes: -aʐat͡ɕ
• Syllabification: wy‧da‧rzać

Verb

wydarzać impf (perfective wydarzyć)

1. (reflexive with się) to happen, to occur, to take place

   Synonyms: zdarzać się, dziać się

Conjugation

Conjugation of wydarzać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydarzać
present tense	1st	wydarzam			wydarzamy
	2nd	wydarzasz			wydarzacie
	3rd	wydarza			wydarzają
	impersonal	wydarza się
past tense	1st	wydarzałem, -(e)m wydarzał	wydarzałam, -(e)m wydarzała	wydarzałom, -(e)m wydarzało	wydarzaliśmy, -(e)śmy wydarzali	wydarzałyśmy, -(e)śmy wydarzały
	2nd	wydarzałeś, -(e)ś wydarzał	wydarzałaś, -(e)ś wydarzała	wydarzałoś, -(e)ś wydarzało	wydarzaliście, -(e)ście wydarzali	wydarzałyście, -(e)ście wydarzały
	3rd	wydarzał	wydarzała	wydarzało	wydarzali	wydarzały
	impersonal	wydarzano
future tense	1st	będę wydarzał, będę wydarzać	będę wydarzała, będę wydarzać	będę wydarzało, będę wydarzać	będziemy wydarzali, będziemy wydarzać	będziemy wydarzały, będziemy wydarzać
	2nd	będziesz wydarzał, będziesz wydarzać	będziesz wydarzała, będziesz wydarzać	będziesz wydarzało, będziesz wydarzać	będziecie wydarzali, będziecie wydarzać	będziecie wydarzały, będziecie wydarzać
	3rd	będzie wydarzał, będzie wydarzać	będzie wydarzała, będzie wydarzać	będzie wydarzało, będzie wydarzać	będą wydarzali, będą wydarzać	będą wydarzały, będą wydarzać
	impersonal	będzie wydarzać się
conditional	1st	wydarzałbym, bym wydarzał	wydarzałabym, bym wydarzała	wydarzałobym, bym wydarzało	wydarzalibyśmy, byśmy wydarzali	wydarzałybyśmy, byśmy wydarzały
	2nd	wydarzałbyś, byś wydarzał	wydarzałabyś, byś wydarzała	wydarzałobyś, byś wydarzało	wydarzalibyście, byście wydarzali	wydarzałybyście, byście wydarzały
	3rd	wydarzałby, by wydarzał	wydarzałaby, by wydarzała	wydarzałoby, by wydarzało	wydarzaliby, by wydarzali	wydarzałyby, by wydarzały
	impersonal	wydarzano by
imperative	1st	niech wydarzam			wydarzajmy
	2nd	wydarzaj			wydarzajcie
	3rd	niech wydarza			niech wydarzają
active adjectival participle		wydarzający	wydarzająca	wydarzające	wydarzający	wydarzające
contemporary adverbial participle		wydarzając
verbal noun		wydarzanie

Further reading

• wydarzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wydarzać in Polish dictionaries at PWN