Polish edit

Etymology edit

From wy- +‎ kitować.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vɨ.kiˈtɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ki‧to‧wać

Verb edit

wykitować pf (imperfective kitować)

  1. (colloquial, humorous, intransitive) to die (to become dead)
    Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation edit

Conjugation of wykitować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykitować
future tense 1st wykituję wykitujemy
2nd wykitujesz wykitujecie
3rd wykituje wykitują
impersonal wykituje się
past tense 1st wykitowałem,
-(e)m wykitował
wykitowałam,
-(e)m wykitowała
wykitowałom,
-(e)m wykitowało
wykitowaliśmy,
-(e)śmy wykitowali
wykitowałyśmy,
-(e)śmy wykitowały
2nd wykitowałeś,
-(e)ś wykitował
wykitowałaś,
-(e)ś wykitowała
wykitowałoś,
-(e)ś wykitowało
wykitowaliście,
-(e)ście wykitowali
wykitowałyście,
-(e)ście wykitowały
3rd wykitował wykitowała wykitowało wykitowali wykitowały
impersonal wykitowano
conditional 1st wykitowałbym,
bym wykitował
wykitowałabym,
bym wykitowała
wykitowałobym,
bym wykitowało
wykitowalibyśmy,
byśmy wykitowali
wykitowałybyśmy,
byśmy wykitowały
2nd wykitowałbyś,
byś wykitował
wykitowałabyś,
byś wykitowała
wykitowałobyś,
byś wykitowało
wykitowalibyście,
byście wykitowali
wykitowałybyście,
byście wykitowały
3rd wykitowałby,
by wykitował
wykitowałaby,
by wykitowała
wykitowałoby,
by wykitowało
wykitowaliby,
by wykitowali
wykitowałyby,
by wykitowały
impersonal wykitowano by
imperative 1st niech wykituję wykitujmy
2nd wykituj wykitujcie
3rd niech wykituje niech wykitują
anterior adverbial participle wykitowawszy
verbal noun wykitowanie

Related terms edit

adjective
noun phrase
nouns
verbs

Further reading edit

  • wykitować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykitować in Polish dictionaries at PWN