wymieść

Polish

Etymology

From wy- +‎ mieść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.mjɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨmjɛɕt͡ɕ
• Syllabification: wy‧mieść

Verb

wymieść pf (imperfective wymiatać)

1. (transitive) to sweep out, to remove by sweeping (from out of the inside)
2. (intransitive, colloquial) to rock, to rule, to kill it, to kick ass (to be very impressive)

Conjugation

Conjugation of wymieść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wymieść
future tense	1st	wymiotę			wymieciemy
	2nd	wymieciesz			wymieciecie
	3rd	wymiecie			wymiotą
	impersonal	wymiecie się
past tense	1st	wymiotłem, -(e)m wymiótł	wymiotłam, -(e)m wymiotła	wymiotłom, -(e)m wymiotło	wymietliśmy, -(e)śmy wymietli	wymiotłyśmy, -(e)śmy wymiotły
	2nd	wymiotłeś, -(e)ś wymiótł	wymiotłaś, -(e)ś wymiotła	wymiotłoś, -(e)ś wymiotło	wymietliście, -(e)ście wymietli	wymiotłyście, -(e)ście wymiotły
	3rd	wymiótł	wymiotła	wymiotło	wymietli	wymiotły
	impersonal	wymieciono
conditional	1st	wymiótłbym, bym wymiótł	wymiotłabym, bym wymiotła	wymiotłobym, bym wymiotło	wymietlibyśmy, byśmy wymietli	wymiotłybyśmy, byśmy wymiotły
	2nd	wymiótłbyś, byś wymiótł	wymiotłabyś, byś wymiotła	wymiotłobyś, byś wymiotło	wymietlibyście, byście wymietli	wymiotłybyście, byście wymiotły
	3rd	wymiótłby, by wymiótł	wymiotłaby, by wymiotła	wymiotłoby, by wymiotło	wymietliby, by wymietli	wymiotłyby, by wymiotły
	impersonal	wymieciono by
imperative	1st	niech wymiotę			wymiećmy
	2nd	wymieć			wymiećcie
	3rd	niech wymiecie			niech wymiotą
passive adjectival participle		wymieciony	wymieciona	wymiecione	wymieceni	wymiecione
anterior adverbial participle		wymiótłszy
verbal noun		wymiecenie

Further reading

• wymieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymieść in Polish dictionaries at PWN