wymiatać

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈmja.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: wy‧mia‧tać

Verb

wymiatać impf (perfective wymieść)

1. (transitive) to sweep out, to remove by sweeping (from out of the inside)
2. (intransitive, colloquial) to rock, to rule, to kill it, to kick ass (to be very impressive)

Conjugation

Conjugation of wymiatać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wymiatać
present tense	1st	wymiatam			wymiatamy
	2nd	wymiatasz			wymiatacie
	3rd	wymiata			wymiatają
	impersonal	wymiata się
past tense	1st	wymiatałem, -(e)m wymiatał	wymiatałam, -(e)m wymiatała	wymiatałom, -(e)m wymiatało	wymiataliśmy, -(e)śmy wymiatali	wymiatałyśmy, -(e)śmy wymiatały
	2nd	wymiatałeś, -(e)ś wymiatał	wymiatałaś, -(e)ś wymiatała	wymiatałoś, -(e)ś wymiatało	wymiataliście, -(e)ście wymiatali	wymiatałyście, -(e)ście wymiatały
	3rd	wymiatał	wymiatała	wymiatało	wymiatali	wymiatały
	impersonal	wymiatano
future tense	1st	będę wymiatał, będę wymiatać	będę wymiatała, będę wymiatać	będę wymiatało, będę wymiatać	będziemy wymiatali, będziemy wymiatać	będziemy wymiatały, będziemy wymiatać
	2nd	będziesz wymiatał, będziesz wymiatać	będziesz wymiatała, będziesz wymiatać	będziesz wymiatało, będziesz wymiatać	będziecie wymiatali, będziecie wymiatać	będziecie wymiatały, będziecie wymiatać
	3rd	będzie wymiatał, będzie wymiatać	będzie wymiatała, będzie wymiatać	będzie wymiatało, będzie wymiatać	będą wymiatali, będą wymiatać	będą wymiatały, będą wymiatać
	impersonal	będzie wymiatać się
conditional	1st	wymiatałbym, bym wymiatał	wymiatałabym, bym wymiatała	wymiatałobym, bym wymiatało	wymiatalibyśmy, byśmy wymiatali	wymiatałybyśmy, byśmy wymiatały
	2nd	wymiatałbyś, byś wymiatał	wymiatałabyś, byś wymiatała	wymiatałobyś, byś wymiatało	wymiatalibyście, byście wymiatali	wymiatałybyście, byście wymiatały
	3rd	wymiatałby, by wymiatał	wymiatałaby, by wymiatała	wymiatałoby, by wymiatało	wymiataliby, by wymiatali	wymiatałyby, by wymiatały
	impersonal	wymiatano by
imperative	1st	niech wymiatam			wymiatajmy
	2nd	wymiataj			wymiatajcie
	3rd	niech wymiata			niech wymiatają
active adjectival participle		wymiatający	wymiatająca	wymiatające	wymiatający	wymiatające
passive adjectival participle		wymiatany	wymiatana	wymiatane	wymiatani	wymiatane
contemporary adverbial participle		wymiatając
verbal noun		wymiatanie

Further reading

• wymiatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymiatać in Polish dictionaries at PWN