wyprzeć

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨp.ʂɛt͡ɕ/

• Audio 1, wyprzeć

  (file)

• Audio 2, wyprzeć się

  (file)

• Rhymes: -ɨpʂɛt͡ɕ
• Syllabification: wyp‧rzeć

Etymology 1

From wy- +‎ przeć (1 sg. prę), from Proto-Slavic *perti.

Verb

wyprzeć pf (imperfective wypierać)

1. (transitive) to oust, to drive out
2. (transitive, figurative) to supplant, to supersede
3. (reflexive with się) to deny, to disavow, to repudiate [+genitive]

Conjugation

Conjugation of wyprzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyprzeć
future tense	1st	wyprę			wyprzemy
	2nd	wyprzesz			wyprzecie
	3rd	wyprze			wyprą
	impersonal	wyprze się
past tense	1st	wyparłem, -(e)m wyparł	wyparłam, -(e)m wyparła	wyparłom, -(e)m wyparło	wyparliśmy, -(e)śmy wyparli	wyparłyśmy, -(e)śmy wyparły
	2nd	wyparłeś, -(e)ś wyparł	wyparłaś, -(e)ś wyparła	wyparłoś, -(e)ś wyparło	wyparliście, -(e)ście wyparli	wyparłyście, -(e)ście wyparły
	3rd	wyparł	wyparła	wyparło	wyparli	wyparły
	impersonal	wyparto
conditional	1st	wyparłbym, bym wyparł	wyparłabym, bym wyparła	wyparłobym, bym wyparło	wyparlibyśmy, byśmy wyparli	wyparłybyśmy, byśmy wyparły
	2nd	wyparłbyś, byś wyparł	wyparłabyś, byś wyparła	wyparłobyś, byś wyparło	wyparlibyście, byście wyparli	wyparłybyście, byście wyparły
	3rd	wyparłby, by wyparł	wyparłaby, by wyparła	wyparłoby, by wyparło	wyparliby, by wyparli	wyparłyby, by wyparły
	impersonal	wyparto by
imperative	1st	niech wyprę			wyprzyjmy
	2nd	wyprzyj			wyprzyjcie
	3rd	niech wyprze			niech wyprą
passive adjectival participle		wyparty	wyparta	wyparte	wyparci	wyparte
anterior adverbial participle		wyparłszy
verbal noun		wyparcie

Etymology 2

From wy- +‎ przeć (1 sg. przeję), from Proto-Slavic *pьrěti.

Verb

wyprzeć pf

1. (intransitive, of plants) to die, to wither
2. (intransitive, of skin) to inflame

Conjugation

Conjugation of wyprzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyprzeć
future tense	1st	wyprzeję			wyprzejemy
	2nd	wyprzejesz			wyprzejecie
	3rd	wyprzeje			wyprzeją
	impersonal	wyprzeje się
past tense	1st	wyprzałem, -(e)m wyprzał	wyprzałam, -(e)m wyprzała	wyprzałom, -(e)m wyprzało	wyprzeliśmy, -(e)śmy wyprzeli	wyprzałyśmy, -(e)śmy wyprzały
	2nd	wyprzałeś, -(e)ś wyprzał	wyprzałaś, -(e)ś wyprzała	wyprzałoś, -(e)ś wyprzało	wyprzeliście, -(e)ście wyprzeli	wyprzałyście, -(e)ście wyprzały
	3rd	wyprzał	wyprzała	wyprzało	wyprzeli	wyprzały
	impersonal	wyprzano
conditional	1st	wyprzałbym, bym wyprzał	wyprzałabym, bym wyprzała	wyprzałobym, bym wyprzało	wyprzelibyśmy, byśmy wyprzeli	wyprzałybyśmy, byśmy wyprzały
	2nd	wyprzałbyś, byś wyprzał	wyprzałabyś, byś wyprzała	wyprzałobyś, byś wyprzało	wyprzelibyście, byście wyprzeli	wyprzałybyście, byście wyprzały
	3rd	wyprzałby, by wyprzał	wyprzałaby, by wyprzała	wyprzałoby, by wyprzało	wyprzeliby, by wyprzeli	wyprzałyby, by wyprzały
	impersonal	wyprzano by
imperative	1st	niech wyprzeję			wyprzejmy
	2nd	wyprzej			wyprzejcie
	3rd	niech wyprzeje			niech wyprzeją
anterior adverbial participle		wyprzawszy
verbal noun		wyprzenie

Further reading

• wyprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyprzeć in Polish dictionaries at PWN