Polish

edit

Etymology

edit

From wzdrygać +‎ -nąć.

Pronunciation

edit

Verb

edit

wzdrygnąć pf (imperfective wzdrygać)

  1. (reflexive with się, intransitive) to shudder, to flinch

Conjugation

edit
Conjugation of wzdrygnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzdrygnąć
future tense 1st wzdrygnę wzdrygniemy
2nd wzdrygniesz wzdrygniecie
3rd wzdrygnie wzdrygną
impersonal wzdrygnie się
past tense 1st wzdrygnąłem,
-(e)m wzdrygnął
wzdrygnęłam,
-(e)m wzdrygnęła
wzdrygnęłom,
-(e)m wzdrygnęło
wzdrygnęliśmy,
-(e)śmy wzdrygnęli
wzdrygnęłyśmy,
-(e)śmy wzdrygnęły
2nd wzdrygnąłeś,
-(e)ś wzdrygnął
wzdrygnęłaś,
-(e)ś wzdrygnęła
wzdrygnęłoś,
-(e)ś wzdrygnęło
wzdrygnęliście,
-(e)ście wzdrygnęli
wzdrygnęłyście,
-(e)ście wzdrygnęły
3rd wzdrygnął wzdrygnęła wzdrygnęło wzdrygnęli wzdrygnęły
impersonal wzdrygnięto
conditional 1st wzdrygnąłbym,
bym wzdrygnął
wzdrygnęłabym,
bym wzdrygnęła
wzdrygnęłobym,
bym wzdrygnęło
wzdrygnęlibyśmy,
byśmy wzdrygnęli
wzdrygnęłybyśmy,
byśmy wzdrygnęły
2nd wzdrygnąłbyś,
byś wzdrygnął
wzdrygnęłabyś,
byś wzdrygnęła
wzdrygnęłobyś,
byś wzdrygnęło
wzdrygnęlibyście,
byście wzdrygnęli
wzdrygnęłybyście,
byście wzdrygnęły
3rd wzdrygnąłby,
by wzdrygnął
wzdrygnęłaby,
by wzdrygnęła
wzdrygnęłoby,
by wzdrygnęło
wzdrygnęliby,
by wzdrygnęli
wzdrygnęłyby,
by wzdrygnęły
impersonal wzdrygnięto by
imperative 1st niech wzdrygnę wzdrygnijmy
2nd wzdrygnij wzdrygnijcie
3rd niech wzdrygnie niech wzdrygną
anterior adverbial participle wzdrygnąwszy
verbal noun wzdrygnięcie

Further reading

edit
  • wzdrygnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wzdrygnąć in Polish dictionaries at PWN