yol

See also: yoʻl and þol

Translingual

Etymology

Clipping of English Yola.

Symbol

yol

1. (international standards) ISO 639-3 language code for Yola.

See also

• Wiktionary’s coverage of Yola terms

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		јол
Abjad		یول

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yōl. Cognate with Turkish yol, Chuvash ҫул (śul), etc.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

yol (definite accusative yolu, plural yollar)

1. road, way

   müasir yollar çəkmək ― to construct modern roads

   Yeni yol şəhərlərin arasında məsafəni qısaldacaq. ― The new road will shorten the distance between the cities.

   Yolların açıq olsun! (idiomatic; a wish of luck) ― May your ways be open!

2. path

   Synonyms: sirat, təriq, rah

   Yolumuz İşıq yoludur ― Our path is the path of Light

3. time (occurrence)

   Synonyms: dəfə, kərə, dönüm, (dialectal) uğur

Declension

Declension of yol

	singular	plural
nominative	yol	yollar
definite accusative	yolu	yolları
dative	yola	yollara
locative	yolda	yollarda
ablative	yoldan	yollardan
definite genitive	yolun	yolların

Possessive forms of yol

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	yolum	yollarım
sənin (“your”)	yolun	yolların
onun (“his/her/its”)	yolu	yolları
bizim (“our”)	yolumuz	yollarımız
sizin (“your”)	yolunuz	yollarınız
onların (“their”)	yolu or yolları	yolları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	yolumu	yollarımı
sənin (“your”)	yolunu	yollarını
onun (“his/her/its”)	yolunu	yollarını
bizim (“our”)	yolumuzu	yollarımızı
sizin (“your”)	yolunuzu	yollarınızı
onların (“their”)	yolunu or yollarını	yollarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	yoluma	yollarıma
sənin (“your”)	yoluna	yollarına
onun (“his/her/its”)	yoluna	yollarına
bizim (“our”)	yolumuza	yollarımıza
sizin (“your”)	yolunuza	yollarınıza
onların (“their”)	yoluna or yollarına	yollarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	yolumda	yollarımda
sənin (“your”)	yolunda	yollarında
onun (“his/her/its”)	yolunda	yollarında
bizim (“our”)	yolumuzda	yollarımızda
sizin (“your”)	yolunuzda	yollarınızda
onların (“their”)	yolunda or yollarında	yollarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	yolumdan	yollarımdan
sənin (“your”)	yolundan	yollarından
onun (“his/her/its”)	yolundan	yollarından
bizim (“our”)	yolumuzdan	yollarımızdan
sizin (“your”)	yolunuzdan	yollarınızdan
onların (“their”)	yolundan or yollarından	yollarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	yolumun	yollarımın
sənin (“your”)	yolunun	yollarının
onun (“his/her/its”)	yolunun	yollarının
bizim (“our”)	yolumuzun	yollarımızın
sizin (“your”)	yolunuzun	yollarınızın
onların (“their”)	yolunun or yollarının	yollarının

Derived terms

• dəmiryol (“railway”)
• yol-iz
• yol-yol
• yolağa
• yolaq
• yolayaxın
• yolayaxınlıq
• yolayıran
• yolayovuq
• yolayovuqluq
• yolayrıcı
• yolbilən
• yolçu (“traveller”)
• yolçuluq
• yoldaş (see more derived terms there)
• yoldəyişən
• yoldurma
• yoldurmaq
• yoldurtmaq
• yolgöstərən
• yolxərci
• yolkəsən
• yolkəsmə
• yollama
• yollamaq
• yollanmaq
• yollaşma
• yollaşmaq
• yollatma
• yollatmaq
• yollu
• yolluq
• yolpan
• yolpulu
• yolsuz
• yolsuzluq
• yoluxmaq (see more derived terms there)
• yolüstü
• yolverilməz
• yolvuran

compound verbs

• yola düşmək
• yola getmək (“to get along”)
• yola salmaq (“to see off”)
• yoldan çıxarmaq
• yoldan çıxmaq
• yolu düşmək
• yoluna düşmək
• yoluna qoymaq
• yoluna salmaq
• yolunu görmək (“to bribe”)
• yolunu gözləmək
• yolunu kəsmək
• yolunu saxlamaq

Related terms

• yolaq, yolağa

Classical Nahuatl

Noun

yol

1. heart

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *yōl.

Pronunciation

• (standard) IPA^(key): /jol/
• (Nogai dialect) IPA^(key): /d͡ʒol/
• Hyphenation: yol

Noun

yol

1. road, way

Declension

Declension of yol

nominative	yol
genitive	yolnıñ
dative	yolğa
accusative	yolnı
locative	yolda
ablative	yoldan

Derived terms

• yolaq (noun)
• yolcu (noun)
• yolçıq (diminutive noun)
• yoldaş (noun)
• yollamaq (denominal verb)
• yolluq (noun)
• yolsuz (privative)

Dhangu

Pronoun

yol

1. (interrogative) who

Gagauz

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *yōl (“road, way”); compare Azerbaijani yol and Turkish yol.

Noun

yol

1. road, way

Derived terms

• yoldaş

Jumjum

Noun

yol (plural yolku)

1. hippopotamus

References

• Fadul Yousif Aljuzuli Terafi Mohadin Chol, Muusa Nuer Teebu, Bal Douwash Yousif, Abrahama Kidir Blang, Abdalmajid Juma Anur, Tim Stirtz, David Graves. 2020. "Jumjum - English Dictionary." Webonary.org. SIL International. from https://www.webonary.org/jumjum

Middle English

FWOTD – 25 December 2019

Alternative forms

• yole, ȝeolue, yiol, ȝol, ȝole, Yoil, yolde, ȝoul, ȝowl, ȝoule, Yhole, youle

Etymology

From Old English ġeōl, from Proto-Germanic *jeulō, plural of *jehwlą.

Pronunciation

• IPA^(key): /joːl/, (possibly) /juːl/

Proper noun

yol

1. Yuletide, the twelve days of Christmas.
   • a. 1375, Gawain Poet, Sir Gawayn and þe Grene Knyȝt, stanza 22, page 97r, lines 500–502:

     forþi þis ȝol ouerȝede and þe ȝere after / and vche ſeſoun ſerlepes ſued after oþer / after cryſtenmaſſe com þe crabbed lentoun /

     And this Christmastide went, and the year with (it); / each season followed alone after the last. / After Christmas came spiteful Lent, […]

2. Christmas (the 25th of December)
3. a surname
4. (rare) The month of December.

Descendants

• English: Yule
• Middle Scots: Yule, Ȝule, Yuill, Ȝuill
  • Scots: Yule

References

• “Yọ̄l, n.”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 2018-04-27.

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *yōl.

Noun

yol (3rd person possessive [please provide], plural [please provide])

1. way, road

References

Tenishev, Edhem (1976) “yol”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [jɔɫ]

Etymology 1

From Ottoman Turkish یول, from Proto-Turkic *yōl (“road”). Compare Old Turkic 𐰖𐰆𐰞 (yol).

Noun

yol (definite accusative yolu, plural yollar)

1. path, road, way
2. voyage

   Synonym: yolculuk

Declension

Declension of yol

singular plural nominative yol yollar definite accusative yolu yolları dative yola yollara locative yolda yollarda ablative yoldan yollardan genitive yolun yolların Possessive forms nominative singular plural 1st singular yolum yollarım 2nd singular yolun yolların 3rd singular yolu yolları 1st plural yolumuz yollarımız 2nd plural yolunuz yollarınız 3rd plural yolları yolları definite accusative singular plural 1st singular yolumu yollarımı 2nd singular yolunu yollarını 3rd singular yolunu yollarını 1st plural yolumuzu yollarımızı 2nd plural yolunuzu yollarınızı 3rd plural yollarını yollarını dative singular plural 1st singular yoluma yollarıma 2nd singular yoluna yollarına 3rd singular yoluna yollarına 1st plural yolumuza yollarımıza 2nd plural yolunuza yollarınıza 3rd plural yollarına yollarına locative singular plural 1st singular yolumda yollarımda 2nd singular yolunda yollarında 3rd singular yolunda yollarında 1st plural yolumuzda yollarımızda 2nd plural yolunuzda yollarınızda 3rd plural yollarında yollarında ablative singular plural 1st singular yolumdan yollarımdan 2nd singular yolundan yollarından 3rd singular yolundan yollarından 1st plural yolumuzdan yollarımızdan 2nd plural yolunuzdan yollarınızdan 3rd plural yollarından yollarından genitive singular plural 1st singular yolumun yollarımın 2nd singular yolunun yollarının 3rd singular yolunun yollarının 1st plural yolumuzun yollarımızın 2nd plural yolunuzun yollarınızın 3rd plural yollarının yollarının Predicative forms singular plural 1st singular yolum yollarım 2nd singular yolsun yollarsın 3rd singular yol yoldur yollar yollardır 1st plural yoluz yollarız 2nd plural yolsunuz yollarsınız 3rd plural yollar yollardır

Derived terms

• yol açmak
• yol bel
• yol boyu
• yol bulmak
• yol çizmek
• yol erkân
• yol etmek
• yol evladı
• yol görünmek
• yol göstermek
• yol gözlemek
• yol halısı
• yol harçlığı
• yol haritası
• yol işareti
• yol iz bilmek
• yol kardeşi
• yol kesmek
• yol kilimi
• yol parası
• yol şaşmak
• yol uğrağı
• yol vermek
• yol vurmak
• yol yakınken
• yol yapmak
• yol yol
• yol yorgunu
• yol yürümek
• yola çıkmak
• yola dizilmek
• yola düşmek
• yola düzülmek
• yola gelmek
• yola gitmek
• yola koyulmak
• yola revan olmak
• yola vurmak
• yolcu
• yollamak
• yollara dökülmek
• yolları ayrılmak
• yolları tutmak
• yollu
• yolluk
• yolsuz
• yolu açık olmak
• yolu almak
• yolu düşmek
• yolun açık olsun
• yoluna bakmak
• yoluna baş koymak
• yoluna can vermek
• yoluna çıkmak
• yoluna girmek
• yoluna koymak
• yoluna sapmak
• yolunu beklemek
• yolunu bilmek
• yolunu bulmak
• yolunu değiştirmek
• yolunu kaybetmek
• yolunu kesmek
• yolunu sapıtmak
• yolunu şaşırmak
• yolunu tutmak
• yolunu yapmak

Related terms

• bisiklet yolu
• demir yolu
• deniz yolu
• hava yolu
• kara yolu
• yaya yolu

Etymology 2

Verb

yol

1. second-person singular imperative of yolmak

References

• Redhouse, James W. (1890) “یول”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2218