zaakceptować

PolishEdit

From za- +‎ akceptować.

zaakceptować pf (imperfective akceptować)

(transitive) to accept (regard as proper, usual, true, or to believe in)
Synonym: przyjąć
(transitive) to accept (agree to)
Synonym: zgodzić się

Conjugation of zaakceptować pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaakceptować
future tense	1^st	zaakceptuję			zaakceptujemy
	2^nd	zaakceptujesz			zaakceptujecie
	3^rd	zaakceptuje			zaakceptują
	impersonal	zaakceptuje się
past tense	1^st	zaakceptowałem	zaakceptowałam		zaakceptowaliśmy	zaakceptowałyśmy
	2^nd	zaakceptowałeś	zaakceptowałaś		zaakceptowaliście	zaakceptowałyście
	3^rd	zaakceptował	zaakceptowała	zaakceptowało	zaakceptowali	zaakceptowały
	impersonal	zaakceptowano
conditional	1^st	zaakceptowałbym	zaakceptowałabym		zaakceptowalibyśmy	zaakceptowałybyśmy
	2^nd	zaakceptowałbyś	zaakceptowałabyś		zaakceptowalibyście	zaakceptowałybyście
	3^rd	zaakceptowałby	zaakceptowałaby	zaakceptowałoby	zaakceptowaliby	zaakceptowałyby
	impersonal	zaakceptowano by
imperative	1^st	niech zaakceptuję			zaakceptujmy
	2^nd	zaakceptuj			zaakceptujcie
	3^rd	niech zaakceptuje			niech zaakceptują
passive adjectival participle		zaakceptowany	zaakceptowana	zaakceptowane	zaakceptowani	zaakceptowane
anterior adverbial participle		zaakceptowawszy
verbal noun		zaakceptowanie

adjectives

adverb

nouns

verbs