Polish edit

Etymology edit

From za- +‎ parkować.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /za.parˈkɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: za‧par‧ko‧wać

Verb edit

zaparkować pf (imperfective parkować)

  1. (transitive, of people) to park (to bring a vehicle to a halt or store in a specified place)
    Synonym: zagarażować

Conjugation edit

Conjugation of zaparkować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaparkować
future tense 1st zaparkuję zaparkujemy
2nd zaparkujesz zaparkujecie
3rd zaparkuje zaparkują
impersonal zaparkuje się
past tense 1st zaparkowałem,
-(e)m zaparkował
zaparkowałam,
-(e)m zaparkowała
zaparkowałom,
-(e)m zaparkowało
zaparkowaliśmy,
-(e)śmy zaparkowali
zaparkowałyśmy,
-(e)śmy zaparkowały
2nd zaparkowałeś,
-(e)ś zaparkował
zaparkowałaś,
-(e)ś zaparkowała
zaparkowałoś,
-(e)ś zaparkowało
zaparkowaliście,
-(e)ście zaparkowali
zaparkowałyście,
-(e)ście zaparkowały
3rd zaparkował zaparkowała zaparkowało zaparkowali zaparkowały
impersonal zaparkowano
conditional 1st zaparkowałbym,
bym zaparkował
zaparkowałabym,
bym zaparkowała
zaparkowałobym,
bym zaparkowało
zaparkowalibyśmy,
byśmy zaparkowali
zaparkowałybyśmy,
byśmy zaparkowały
2nd zaparkowałbyś,
byś zaparkował
zaparkowałabyś,
byś zaparkowała
zaparkowałobyś,
byś zaparkowało
zaparkowalibyście,
byście zaparkowali
zaparkowałybyście,
byście zaparkowały
3rd zaparkowałby,
by zaparkował
zaparkowałaby,
by zaparkowała
zaparkowałoby,
by zaparkowało
zaparkowaliby,
by zaparkowali
zaparkowałyby,
by zaparkowały
impersonal zaparkowano by
imperative 1st niech zaparkuję zaparkujmy
2nd zaparkuj zaparkujcie
3rd niech zaparkuje niech zaparkują
passive adjectival participle zaparkowany zaparkowana zaparkowane zaparkowani zaparkowane
anterior adverbial participle zaparkowawszy
verbal noun zaparkowanie

Related terms edit

adjective
nouns

Further reading edit

  • zaparkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaparkować in Polish dictionaries at PWN