zapobiec

Polish

Alternative forms

• zapobiegnąć

Etymology

From za- +‎ pobiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈpɔ.bjɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔbjɛt͡s
• Syllabification: za‧po‧biec

Verb

zapobiec pf (imperfective zapobiegać)

1. (intransitive) to prevent, to avert, to ward off [+dative]

Conjugation

Conjugation of zapobiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapobiec
future tense	1st	zapobiegnę			zapobiegniemy
	2nd	zapobiegniesz			zapobiegniecie
	3rd	zapobiegnie			zapobiegną
	impersonal	zapobiegnie się
past tense	1st	zapobiegłem, -(e)m zapobiegł	zapobiegłam, -(e)m zapobiegła	zapobiegłom, -(e)m zapobiegło	zapobiegliśmy, -(e)śmy zapobiegli	zapobiegłyśmy, -(e)śmy zapobiegły
	2nd	zapobiegłeś, -(e)ś zapobiegł	zapobiegłaś, -(e)ś zapobiegła	zapobiegłoś, -(e)ś zapobiegło	zapobiegliście, -(e)ście zapobiegli	zapobiegłyście, -(e)ście zapobiegły
	3rd	zapobiegł	zapobiegła	zapobiegło	zapobiegli	zapobiegły
	impersonal	zapobiegnięto
conditional	1st	zapobiegłbym, bym zapobiegł	zapobiegłabym, bym zapobiegła	zapobiegłobym, bym zapobiegło	zapobieglibyśmy, byśmy zapobiegli	zapobiegłybyśmy, byśmy zapobiegły
	2nd	zapobiegłbyś, byś zapobiegł	zapobiegłabyś, byś zapobiegła	zapobiegłobyś, byś zapobiegło	zapobieglibyście, byście zapobiegli	zapobiegłybyście, byście zapobiegły
	3rd	zapobiegłby, by zapobiegł	zapobiegłaby, by zapobiegła	zapobiegłoby, by zapobiegło	zapobiegliby, by zapobiegli	zapobiegłyby, by zapobiegły
	impersonal	zapobiegnięto by
imperative	1st	niech zapobiegnę			zapobiegnijmy
	2nd	zapobiegnij			zapobiegnijcie
	3rd	niech zapobiegnie			niech zapobiegną
anterior adverbial participle		zapobiegłszy
verbal noun		zapobiegnięcie

Further reading

• zapobiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapobiec in Polish dictionaries at PWN