Polish

edit

Etymology

edit

From z- +‎ defekować.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /zdɛ.fɛˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: zde‧fe‧ko‧wać

Verb

edit

zdefekować pf (imperfective defekować)

  1. (intransitive, literary) to defecate (to expel feces from one's bowels)
    Synonym: wypróżnić się

Conjugation

edit
Conjugation of zdefekować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdefekować
future tense 1st zdefekuję zdefekujemy
2nd zdefekujesz zdefekujecie
3rd zdefekuje zdefekują
impersonal zdefekuje się
past tense 1st zdefekowałem,
-(e)m zdefekował
zdefekowałam,
-(e)m zdefekowała
zdefekowałom,
-(e)m zdefekowało
zdefekowaliśmy,
-(e)śmy zdefekowali
zdefekowałyśmy,
-(e)śmy zdefekowały
2nd zdefekowałeś,
-(e)ś zdefekował
zdefekowałaś,
-(e)ś zdefekowała
zdefekowałoś,
-(e)ś zdefekowało
zdefekowaliście,
-(e)ście zdefekowali
zdefekowałyście,
-(e)ście zdefekowały
3rd zdefekował zdefekowała zdefekowało zdefekowali zdefekowały
impersonal zdefekowano
conditional 1st zdefekowałbym,
bym zdefekował
zdefekowałabym,
bym zdefekowała
zdefekowałobym,
bym zdefekowało
zdefekowalibyśmy,
byśmy zdefekowali
zdefekowałybyśmy,
byśmy zdefekowały
2nd zdefekowałbyś,
byś zdefekował
zdefekowałabyś,
byś zdefekowała
zdefekowałobyś,
byś zdefekowało
zdefekowalibyście,
byście zdefekowali
zdefekowałybyście,
byście zdefekowały
3rd zdefekowałby,
by zdefekował
zdefekowałaby,
by zdefekowała
zdefekowałoby,
by zdefekowało
zdefekowaliby,
by zdefekowali
zdefekowałyby,
by zdefekowały
impersonal zdefekowano by
imperative 1st niech zdefekuję zdefekujmy
2nd zdefekuj zdefekujcie
3rd niech zdefekuje niech zdefekują
anterior adverbial participle zdefekowawszy
verbal noun zdefekowanie
edit
adjective
noun

Further reading

edit
  • zdefekować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdefekować in Polish dictionaries at PWN