From ze- + mrzeć. Cognate with Czech zemřít, Serbo-Croatian izùmrijēti, Bulgarian измра́ (izmrá), Latin ēmorior.
zemrzeć pf (imperfective mrzeć)
- (intransitive, literary) to die (to stop living)
- Synonyms: see Thesaurus:umierać
| Conjugation of zemrzeć pf
|
| zemrzeć
|
| zemrę
|
zemrzemy
|
| zemrzesz
|
zemrzecie
|
| zemrze
|
zemrą
|
| zemrze się
|
zmarłem,
-(e)m zmarł
|
zmarłam,
-(e)m zmarła
|
zmarłom,
-(e)m zmarło
|
zmarliśmy,
-(e)śmy zmarli
|
zmarłyśmy,
-(e)śmy zmarły
|
zmarłeś,
-(e)ś zmarł
|
zmarłaś,
-(e)ś zmarła
|
zmarłoś,
-(e)ś zmarło
|
zmarliście,
-(e)ście zmarli
|
zmarłyście,
-(e)ście zmarły
|
| zmarł
|
zmarła
|
zmarło
|
zmarli
|
zmarły
|
| zmarto
|
zmarłbym,
bym zmarł
|
zmarłabym,
bym zmarła
|
zmarłobym,
bym zmarło
|
zmarlibyśmy,
byśmy zmarli
|
zmarłybyśmy,
byśmy zmarły
|
zmarłbyś,
byś zmarł
|
zmarłabyś,
byś zmarła
|
zmarłobyś,
byś zmarło
|
zmarlibyście,
byście zmarli
|
zmarłybyście,
byście zmarły
|
zmarłby,
by zmarł
|
zmarłaby,
by zmarła
|
zmarłoby,
by zmarło
|
zmarliby,
by zmarli
|
zmarłyby,
by zmarły
|
| zmarto by
|
| niech zemrę
|
zemrzyjmy
|
| zemrzyj
|
zemrzyjcie
|
| niech zemrze
|
niech zemrą
|
| zmarłszy
|
| zmarcie
|
- zemrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zemrzeć in Polish dictionaries at PWN
