Polish edit

Etymology edit

From ze- +‎ rżnąć.

Pronunciation edit

Verb edit

zerżnąć pf (imperfective zrzynać)

  1. (transitive, colloquial) to plagiarize
  2. (transitive, vulgar) to do, to fuck, to have sex
  3. (reflexive with się, vulgar) to shit, to defecate

Conjugation edit

Conjugation of zerżnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zerżnąć
future tense 1st zerżnę zerżniemy
2nd zerżniesz zerżniecie
3rd zerżnie zerżną
impersonal zerżnie się
past tense 1st zerżnąłem,
-(e)m zerżnął
zerżnęłam,
-(e)m zerżnęła
zerżnęłom,
-(e)m zerżnęło
zerżnęliśmy,
-(e)śmy zerżnęli
zerżnęłyśmy,
-(e)śmy zerżnęły
2nd zerżnąłeś,
-(e)ś zerżnął
zerżnęłaś,
-(e)ś zerżnęła
zerżnęłoś,
-(e)ś zerżnęło
zerżnęliście,
-(e)ście zerżnęli
zerżnęłyście,
-(e)ście zerżnęły
3rd zerżnął zerżnęła zerżnęło zerżnęli zerżnęły
impersonal zerżnięto
conditional 1st zerżnąłbym,
bym zerżnął
zerżnęłabym,
bym zerżnęła
zerżnęłobym,
bym zerżnęło
zerżnęlibyśmy,
byśmy zerżnęli
zerżnęłybyśmy,
byśmy zerżnęły
2nd zerżnąłbyś,
byś zerżnął
zerżnęłabyś,
byś zerżnęła
zerżnęłobyś,
byś zerżnęło
zerżnęlibyście,
byście zerżnęli
zerżnęłybyście,
byście zerżnęły
3rd zerżnąłby,
by zerżnął
zerżnęłaby,
by zerżnęła
zerżnęłoby,
by zerżnęło
zerżnęliby,
by zerżnęli
zerżnęłyby,
by zerżnęły
impersonal zerżnięto by
imperative 1st niech zerżnę zerżnijmy
2nd zerżnij zerżnijcie
3rd niech zerżnie niech zerżną
passive adjectival participle zerżnięty zerżnięta zerżnięte zerżnięci zerżnięte
anterior adverbial participle zerżnąwszy
verbal noun zerżnięcie

Further reading edit

  • zerżnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zerżnąć in Polish dictionaries at PWN