zeszmacić

Polish edit

From ze- +‎ szmacić.

zeszmacić pf (imperfective szmacić)

Conjugation of zeszmacić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zeszmacić
future tense	1^st	zeszmacę			zeszmacimy
	2^nd	zeszmacisz			zeszmacicie
	3^rd	zeszmaci			zeszmacą
	impersonal	zeszmaci się
past tense	1^st	zeszmaciłem, -(e)m zeszmacił	zeszmaciłam, -(e)m zeszmaciła	zeszmaciłom, -(e)m zeszmaciło	zeszmaciliśmy, -(e)śmy zeszmacili	zeszmaciłyśmy, -(e)śmy zeszmaciły
	2^nd	zeszmaciłeś, -(e)ś zeszmacił	zeszmaciłaś, -(e)ś zeszmaciła	zeszmaciłoś, -(e)ś zeszmaciło	zeszmaciliście, -(e)ście zeszmacili	zeszmaciłyście, -(e)ście zeszmaciły
	3^rd	zeszmacił	zeszmaciła	zeszmaciło	zeszmacili	zeszmaciły
	impersonal	zeszmacono
conditional	1^st	zeszmaciłbym, bym zeszmacił	zeszmaciłabym, bym zeszmaciła	zeszmaciłobym, bym zeszmaciło	zeszmacilibyśmy, byśmy zeszmacili	zeszmaciłybyśmy, byśmy zeszmaciły
	2^nd	zeszmaciłbyś, byś zeszmacił	zeszmaciłabyś, byś zeszmaciła	zeszmaciłobyś, byś zeszmaciło	zeszmacilibyście, byście zeszmacili	zeszmaciłybyście, byście zeszmaciły
	3^rd	zeszmaciłby, by zeszmacił	zeszmaciłaby, by zeszmaciła	zeszmaciłoby, by zeszmaciło	zeszmaciliby, by zeszmacili	zeszmaciłyby, by zeszmaciły
	impersonal	zeszmacono by
imperative	1^st	niech zeszmacę			zeszmaćmy
	2^nd	zeszmać			zeszmaćcie
	3^rd	niech zeszmaci			niech zeszmacą
passive adjectival participle		zeszmacony	zeszmacona	zeszmacone	zeszmaceni	zeszmacone
anterior adverbial participle		zeszmaciwszy
verbal noun		zeszmacenie

adjective

nouns