zidiocieć

Polish

Etymology

From z- +‎ idiocieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ziˈdjɔ.t͡ɕɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡ɕ
• Syllabification: zi‧dio‧cieć

Verb

zidiocieć pf (imperfective idiocieć)

1. (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid

   Synonyms: zdurnieć, zgłupieć, skretynieć, stępieć

Conjugation

Conjugation of zidiocieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zidiocieć
future tense	1st	zidiocieję			zidiociejemy
	2nd	zidiociejesz			zidiociejecie
	3rd	zidiocieje			zidiocieją
	impersonal	zidiocieje się
past tense	1st	zidiociałem, -(e)m zidiociał	zidiociałam, -(e)m zidiociała	zidiociałom, -(e)m zidiociało	zidiocieliśmy, -(e)śmy zidiocieli	zidiociałyśmy, -(e)śmy zidiociały
	2nd	zidiociałeś, -(e)ś zidiociał	zidiociałaś, -(e)ś zidiociała	zidiociałoś, -(e)ś zidiociało	zidiocieliście, -(e)ście zidiocieli	zidiociałyście, -(e)ście zidiociały
	3rd	zidiociał	zidiociała	zidiociało	zidiocieli	zidiociały
	impersonal	zidiociano
conditional	1st	zidiociałbym, bym zidiociał	zidiociałabym, bym zidiociała	zidiociałobym, bym zidiociało	zidiocielibyśmy, byśmy zidiocieli	zidiociałybyśmy, byśmy zidiociały
	2nd	zidiociałbyś, byś zidiociał	zidiociałabyś, byś zidiociała	zidiociałobyś, byś zidiociało	zidiocielibyście, byście zidiocieli	zidiociałybyście, byście zidiociały
	3rd	zidiociałby, by zidiociał	zidiociałaby, by zidiociała	zidiociałoby, by zidiociało	zidiocieliby, by zidiocieli	zidiociałyby, by zidiociały
	impersonal	zidiociano by
imperative	1st	niech zidiocieję			zidiociejmy
	2nd	zidiociej			zidiociejcie
	3rd	niech zidiocieje			niech zidiocieją
anterior adverbial participle		zidiociawszy
verbal noun		zidiocenie

Related terms

adjective

• idiotyczny

 

adverb

• idiotycznie

 

nouns

• idiota
• idiotka
• idiotyzm

 

Further reading

• zidiocieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zidiocieć in Polish dictionaries at PWN