idiota
EnglishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Spanish idiota, from Latin idiōta (“idiot”), from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”) from ἴδιος (ídios, “private”). Doublet of idiot.
NounEdit
idiota (plural idiotas)
- (derogatory, slang, US) fool or imbecile
SynonymsEdit
CatalanEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin idiōta, from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”) from ἴδιος (ídios, “private”).
AdjectiveEdit
idiota (masculine and feminine plural idiotes)
NounEdit
idiota m or f (plural idiotes)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “idiota” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “idiota”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “idiota” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “idiota” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
EsperantoEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
Audio (file)
AdjectiveEdit
idiota (accusative singular idiotan, plural idiotaj, accusative plural idiotajn)
GalicianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin idiōta, from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”) from ἴδιος (ídios, “private”).
AdjectiveEdit
idiota m or f (plural idiotas)
NounEdit
idiota m or f (plural idiotas)
Related termsEdit
Further readingEdit
- “idiota” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
ItalianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin idiōta, from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”) from ἴδιος (ídios, “private”).
PronunciationEdit
NounEdit
idiota m or f by sense (masculine plural idioti, feminine plural idiote)
- (derogatory) idiot, moron, maroon, clot
AdjectiveEdit
idiota (masculine plural idioti, feminine plural idiote)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- idiota in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
AnagramsEdit
LatinEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
From Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “person not involved in public affairs, layman”), from ἴδιος (ídios, “private”).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /i.diˈoː.ta/, [ɪd̪iˈoːt̪ä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /i.diˈo.ta/, [id̪iˈɔːt̪ä]
NounEdit
idiōta m (genitive idiōtae); first declension
- (derogatory) idiot, an ignorant, uneducated or illiterate person
- (Can we verify(+) this sense?) (Medieval Latin) indigenous, rustic, opposite of foreign.
- (Medieval Latin) convert; conversus (lay brother)
- (Medieval Latin) private person
Usage notesEdit
- (uneducated person): Sometimes used in a non-derogatory sense in Medieval Latin, partially influenced by a folk etymology deriving the term from idiōma, thus “one who speaks only their own language”, i.e. the vernacular and not Latin.
DeclensionEdit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | idiōta | idiōtae |
Genitive | idiōtae | idiōtārum |
Dative | idiōtae | idiōtīs |
Accusative | idiōtam | idiōtās |
Ablative | idiōtā | idiōtīs |
Vocative | idiōta | idiōtae |
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- “idiota”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- idiota in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “idiota”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- a connoisseur; a specialist: (artis, artium) intellegens, peritus (opp. idiota, a layman)
- a connoisseur; a specialist: (artis, artium) intellegens, peritus (opp. idiota, a layman)
- idiota in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “idiota”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[2], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, OCLC 1369101
- Niermeyer, Jan Frederik (1976), “idiota”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill
LatvianEdit
NounEdit
idiota m
- genitive singular form of idiots
PolishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French idiot, from Old French idiot, from Latin idiōta, from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”), from ἴδιος (ídios, “private”).
PronunciationEdit
NounEdit
idiota m pers (feminine idiotka)
- (derogatory) idiot
- Synonyms: see Thesaurus:głupiec
- (pathology, obsolete) person with severe mental retardation
Usage notesEdit
In obsolete medical usage, idiota referred to severe cases of developmental disability. Milder forms were described with the words imbecyl and debil.
DeclensionEdit
Derived termsEdit
Further readingEdit
- idiota in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- idiota in Polish dictionaries at PWN
PortugueseEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin idiōta, from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”) from ἴδιος (ídios, “private”).
PronunciationEdit
- Rhymes: -ɔtɐ
- Hyphenation: i‧dio‧ta
AdjectiveEdit
idiota m or f (plural idiotas)
- idiotic
- Synonyms: see Thesaurus:idiota
NounEdit
idiota m or f by sense (plural idiotas)
- idiot
- Synonyms: see Thesaurus:idiota
Related termsEdit
Further readingEdit
- “idiota” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
SpanishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin idiōta, from Ancient Greek ἰδιώτης (idiṓtēs, “layman”) from ἴδιος (ídios, “private”).
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
idiota (plural idiotas)
NounEdit
idiota m or f (plural idiotas)
- (derogatory) idiot, moron, fool, dork, eejit
- (derogatory) dick, jerk, schmuck, douchebag, asshole, ass, jackass, prick (i.e., a cocky or self-important individual without any foundation for it)
Usage notesEdit
- Although in some contexts zonzo, bobo, tonto, menso, culero, tarado, idiota, imbécil, estúpido and pendejo may be synonyms, in most contexts they have a different degree of intensity, with zonzo having the mildest connotation, increasing in intensity in that rough order, to estúpido and pendejo, which have the most offensive meaning.
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “idiota”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014