zlepić

Polish

Etymology

From z- +‎ lepić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzlɛ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: zle‧pić

Verb

zlepić pf (imperfective zlepiać)

1. (transitive) to glue together, to stick together

   Synonym: skleić

2. (transitive, figurative) to patch up, to hold together (e.g. a relationship, a marriage)
3. (reflexive with się) to become glued together, to stick to one another

Conjugation

Conjugation of zlepić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zlepić
future tense	1st	zlepię			zlepimy
	2nd	zlepisz			zlepicie
	3rd	zlepi			zlepią
	impersonal	zlepi się
past tense	1st	zlepiłem, -(e)m zlepił	zlepiłam, -(e)m zlepiła	zlepiłom, -(e)m zlepiło	zlepiliśmy, -(e)śmy zlepili	zlepiłyśmy, -(e)śmy zlepiły
	2nd	zlepiłeś, -(e)ś zlepił	zlepiłaś, -(e)ś zlepiła	zlepiłoś, -(e)ś zlepiło	zlepiliście, -(e)ście zlepili	zlepiłyście, -(e)ście zlepiły
	3rd	zlepił	zlepiła	zlepiło	zlepili	zlepiły
	impersonal	zlepiono
conditional	1st	zlepiłbym, bym zlepił	zlepiłabym, bym zlepiła	zlepiłobym, bym zlepiło	zlepilibyśmy, byśmy zlepili	zlepiłybyśmy, byśmy zlepiły
	2nd	zlepiłbyś, byś zlepił	zlepiłabyś, byś zlepiła	zlepiłobyś, byś zlepiło	zlepilibyście, byście zlepili	zlepiłybyście, byście zlepiły
	3rd	zlepiłby, by zlepił	zlepiłaby, by zlepiła	zlepiłoby, by zlepiło	zlepiliby, by zlepili	zlepiłyby, by zlepiły
	impersonal	zlepiono by
imperative	1st	niech zlepię			zlepmy
	2nd	zlep			zlepcie
	3rd	niech zlepi			niech zlepią
passive adjectival participle		zlepiony	zlepiona	zlepione	zlepieni	zlepione
anterior adverbial participle		zlepiwszy
verbal noun		zlepienie

Further reading

• zlepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zlepić in Polish dictionaries at PWN