znawać

Old Polish

Etymology

From znać +‎ -wać. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /znavat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /znavat͡ɕ/

Verb

znawać impf

1. (attested in Greater Poland) to acknowledge, to recognize
   • 1959 [Fifteenth century], Witold Maisel, editor, Ortyle sądów wyższych miast wielkopolskich z XV i XVI w., Greater Poland, page 23:

     Quas dedit (sc. proconsul quinque marcas)..., quando hominem detinuit al. gyal, iustum ibi cum tota communitate non colloquendo al. nye znawagyacz

     [Quas dedit (sc. proconsul quinque marcas)..., quando hominem detinuit al. jął, iustum ibi cum tota communitate non colloquendo al. nie znawając]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “znawać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish znawać. By surface analysis, znać +‎ -wać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzna.vat͡ɕ/
• Rhymes: -avat͡ɕ
• Syllabification: zna‧wać

Verb

znawać impf

1. (transitive, obsolete) Synonym of znać

Conjugation

Conjugation of znawać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		znawać
present tense	1st	znawam			znawamy
	2nd	znawasz			znawacie
	3rd	znawa			znawają
	impersonal	znawa się
past tense	1st	znawałem, -(e)m znawał	znawałam, -(e)m znawała	znawałom, -(e)m znawało	znawaliśmy, -(e)śmy znawali	znawałyśmy, -(e)śmy znawały
	2nd	znawałeś, -(e)ś znawał	znawałaś, -(e)ś znawała	znawałoś, -(e)ś znawało	znawaliście, -(e)ście znawali	znawałyście, -(e)ście znawały
	3rd	znawał	znawała	znawało	znawali	znawały
	impersonal	znawano
future tense	1st	będę znawał, będę znawać	będę znawała, będę znawać	będę znawało, będę znawać	będziemy znawali, będziemy znawać	będziemy znawały, będziemy znawać
	2nd	będziesz znawał, będziesz znawać	będziesz znawała, będziesz znawać	będziesz znawało, będziesz znawać	będziecie znawali, będziecie znawać	będziecie znawały, będziecie znawać
	3rd	będzie znawał, będzie znawać	będzie znawała, będzie znawać	będzie znawało, będzie znawać	będą znawali, będą znawać	będą znawały, będą znawać
	impersonal	będzie znawać się
conditional	1st	znawałbym, bym znawał	znawałabym, bym znawała	znawałobym, bym znawało	znawalibyśmy, byśmy znawali	znawałybyśmy, byśmy znawały
	2nd	znawałbyś, byś znawał	znawałabyś, byś znawała	znawałobyś, byś znawało	znawalibyście, byście znawali	znawałybyście, byście znawały
	3rd	znawałby, by znawał	znawałaby, by znawała	znawałoby, by znawało	znawaliby, by znawali	znawałyby, by znawały
	impersonal	znawano by
imperative	1st	niech znawam			znawajmy
	2nd	znawaj			znawajcie
	3rd	niech znawa			niech znawają
active adjectival participle		znawający	znawająca	znawające	znawający	znawające
passive adjectival participle		znawany	znawana	znawane	znawani	znawane
contemporary adverbial participle		znawając
verbal noun		znawanie

Derived terms

noun

• znawca
• znawstwo

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “znawać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “znawać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “znawać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 582