droga

See also: Appendix:Variations of "droga"

Basque

Etymology

Borrowed from Spanish droga.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /droɡa/ [d̪ro.ɣ̞a]
• Rhymes: -oɡa
• Hyphenation: dro‧ga

Noun

droga inan

1. (dated) drug (substance used to treat an illness)
2. drug (psychoactive substance)

Declension

Declension of droga (inanimate, ending in -a)

	indefinite	singular	plural
absolutive	droga	droga	drogak
ergative	drogak	drogak	drogek
dative	drogari	drogari	drogei
genitive	drogaren	drogaren	drogen
comitative	drogarekin	drogarekin	drogekin
causative	drogarengatik	drogarengatik	drogengatik
benefactive	drogarentzat	drogarentzat	drogentzat
instrumental	drogaz	drogaz	drogez
inessive	drogatan	drogan	drogetan
locative	drogatako	drogako	drogetako
allative	drogatara	drogara	drogetara
terminative	drogataraino	drogaraino	drogetaraino
directive	drogatarantz	drogarantz	drogetarantz
destinative	drogatarako	drogarako	drogetarako
ablative	drogatatik	drogatik	drogetatik
partitive	drogarik	—	—
prolative	drogatzat	—	—

Derived terms

• drogatu (“to take drugs”)
• drogazale (“drug addict”)
• drogazaletasun (“drug addiction”)

 

Further reading

• "droga" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
• “droga” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ˈdɾɔ.ɣə]
• IPA^(key): (Valencian) [ˈdɾɔ.ɣa]

Etymology 1

Uncertain. Cognate with French drogue, English drug.

Noun

droga f (plural drogues)

1. drug

Derived terms

• adroguer
• drogar
• drogat
• droguer
• drogoaddicte
• drogodependent

Further reading

• “droga” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
• “droga” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
• “droga”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
• “droga” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.

Etymology 2

Verb

droga

1. inflection of drogar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Czech

Etymology

Borrowed from German Droge, from French drogue.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdroɡa]

Noun

droga f (related adjective drogový)

1. drug, recreational drug (illegal or intoxicating)

Declension

Declension of droga (hard feminine)

	singular	plural
nominative	droga	drogy
genitive	drogy	drog
dative	droze	drogám
accusative	drogu	drogy
vocative	drogo	drogy
locative	droze	drogách
instrumental	drogou	drogami

Derived terms

• protidrogový

 

Further reading

• droga in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• droga in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Galician

Verb

droga

1. inflection of drogar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Interlingua

Noun

droga (plural drogas)

1. drug (medical drug or recreational drug)

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔ.ɡa/
• Rhymes: -ɔɡa
• Hyphenation: drò‧ga

Etymology 1

Perhaps from Dutch droog (“dry”).

Noun

droga f (plural droghe)

1. spice

   Synonym: spezia

2. drug

   Synonym: stupefacente

   • 2008, Fratello Metallo, “Bacco”, in Misteri:

     L'alcol è droga! L'alcol è droga e morte!

     Alcohol is a drug! Alcohol is a drug and death!

   • 2012, Ferran Adrià, Valentin Fuster, Josep Corbella, La buona cucina della salute, page 237:

     Le ragazze hanno ben chiaro che la marijuana non è una droga leggera.

     The girls understood pretty clearly that marijuana is not a light drug.

Derived terms

• drogare
• drogheria
• droghiere
• droghista

 

Related terms

• drogarsi
• drogato

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

droga

1. inflection of drogare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Anagrams

• Grado, drago, dragò, godrà, grado

Kashubian

Alternative forms

• darga (archaic)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dorga.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔɡa/
• Syllabification: dro‧ga

Noun

droga f (diminutive dróżka, augmentative drodzëskò or drożëszcze, related adjective drogòwi or drożny)

1. road, way; path (way used for travelling between places)
2. way (direction of movement)

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “droga”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego‎^[2] (in Kashubian), page 30
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “droga”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[3], volume 1, page 331
• “droga”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Lower Sorbian

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *dorga.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔɡa/

Noun

droga f inan (diminutive drožka)

1. street
2. road

Declension

Declension of droga

	Singular	Dual	Plural
Nominative	droga	droze	drogi
Genitive	drogi	drogowu	drogow
Dative	droze	drogoma	drogam
Accusative	drogu	droze	drogi
Instrumental	drogu	drogoma	drogami
Locative	droze	drogoma	drogach

Derived terms

• drogac
• drogarnistwo
• drogaŕ
• drogotwaŕ
• drogowaś
• drogowcyk
• drogownistwo
• drogupokazowaŕ
• drogurubaŕ
• drožcycka
• drožycka

 

References

• Gunter Schaarschmidt, A Historical Phonology of the Upper and Lower Sorbian Languages (1998), page 45: USo dróha 'road', also droha, LSo droga;

Etymology 2

Borrowed from German Droge, from French drogue, from Middle Low German droge (“dry”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔwɡa/, [ˈdrowɡa]

Noun

droga f inan

1. drug

Declension

Declension of droga

	Singular	Dual	Plural
Nominative	droga	droze	drogi
Genitive	drogi	drogowu	drogow
Dative	droze	drogoma	drogam
Accusative	drogu	droze	drogi
Instrumental	drogu	drogoma	drogami
Locative	droze	drogoma	drogach

Derived terms

• drogerija
• drogist
• drogowy

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔɡa/

Adjective

droga

1. feminine nominative singular of drogi

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “droga”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “droga”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• drogen

Noun

droga m or f

1. definite feminine singular of droge

Old Polish

Alternative forms

• dróga

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dorga. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /drɔɡa/
• IPA^(key): (15^th CE) /drɔɡa/

Noun

droga f

1. road, way; path (way used for travelling between places)
   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎^[4], page br 22:

     Slepy... sedese... podle drogy

     [Ślepy... siedziesze... podle drogi]

   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[5], page Hab 23:

     Drogy vczynyl yes w morzu konyom twoym w blocze wod wyelya (viam fecisti in mari equis tuis in luto aquarum multarum Hab 3, 15)

     [Drogę uczynił jeś w morzu koniom twoim w błocie wod wiela (viam fecisti in mari equis tuis in luto aquarum multarum Hab 3, 15)]

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 87:

     Droga, stopa vestigium (beatus, qui in istis versatur bonis: ... Si enim haec fecerit, ad omnia valebit, quia lux dei vestigium eius est Ecclus 50, 31)

     [Droga, stopa vestigium (beatus, qui in istis versatur bonis: ... Si enim haec fecerit, ad omnia valebit, quia lux dei vestigium eius est Ecclus 50, 31)]

   • 1868 [1492], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[6], volume XIX, page 540:

     Pervenimus in viam slodzeyska droga

     [Pervenimus in viam złodziejska droga]

2. way (manner of doing things)
   • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie‎^[7], page 171b:

     Fftorecz mamy chouacz thy to dary, chosz szø nam darmo dany vkaszugøcz nam gednø drogø, gøsz mamy do krolefstwa nebeskego przicz

     [Wtoreć mamy chować ty to dary, coż są nam darmo dany, ukazując nam jednę drogę, jąż mamy do krolewstwa niebieskiego przyć]

3. passage, via
   • Spowiedź powszechna - Confessio generalis, page 1:

     Szpowadami szø..., yszeszmi... podrosznika na nocz ne polozili any yemw drogy ne wkazali

     [Spowiadamy się..., iżesmy... podrożnika na noc nie położyli ani jemu drogi nie ukazali]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎^[8], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 77, 55:

     Drogø vczinil sczdze gnewu swemu (viam fecit semitae irae suae)

     [Drogę uczynił scdze gniewu swego (viam fecit semitae irae suae)]

   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 19:

     Przeczywko kvpyąnczemv dzedzyną blyszszy do trzech lyaath... czynycz maya, bo potheem dawnoscz gym drogą zastąnpy (alias praescriptio eis obviabit)

     [Przeciwko kupiącemu dziedzinę bliższy do trzech lat... czynić mają, bo potem dawność jim drogę zastąpi (alias praescriptio eis obviabit)]

4. distance
   • 1930 [Fifteenth century], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[9], 8, 27:

     Drogøø trzech dny mami gidz na puszczyøø (viam trium dierum pergemus in solitudinem), a tu offyerowacz bødzemy panu bogu naszemu

     [Drogę trzech dni mamy jić na puszczą (viam trium dierum pergemus in solitudinem) a tu ofierować będziemy Panu Bogu naszemu]

5. journey, trip, travel
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎^[10], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page 79,10:

     Vodz drogi bil ies w obezrzeniu iey (dux itineris fuisti in conspectu eius)

     [Wodz drogi był jeś w obeźrzeniu jej (dux itineris fuisti in conspectu eius)]

6. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. vestige, remnant, trace
      • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 13:

        Droga vestigium (et ecce has sequebantur aliae septem boves..., quae devoratis et consumptis prioribus, nullum saturitatis dedere vestigium, sed simili macie et squalore torpebant Gen 41, 21)

        [Droga vestigium (et ecce has sequebantur aliae septem boves..., quae devoratis et consumptis prioribus, nullum saturitatis dedere vestigium, sed simili macie et squalore torpebant Gen 41, 21)]

7. probably a corruption of dęga; rainbow
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 87:

     Drogą arcus (et quasi sol refulgens, sic ille effulsit in templo dei, quasi arcus refulgens inter nebulas gloriae et quasi flos rosarum in diebus vernis Ecclus 50, 8)

     [Droga arcus (et quasi sol refulgens, sic ille effulsit in templo dei, quasi arcus refulgens inter nebulas gloriae et quasi flos rosarum in diebus vernis Ecclus 50, 8)]

8. corruption
   • 1930 [Fifteenth century], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[11], 19, 3:

     Zrownasz pilnye drogø zemye, a na trzi drogy (pro części) rownye wszitkø kragina twø rosdzelisz (sternens diligenter viam et in tres aequaliter partes totam terrae tuae provinciam divides, Biblia ołomuniecka: zrownasz pilnye cziestu zemy, a na trzy cziesty rownye... rozdyelisz)

     [Zrownasz pilnie drogę ziemie a na trzy drogi rownie wszytkę krajinę twą rozdzielisz (sternens diligenter viam et in tres aequaliter partes totam terrae tuae provinciam divides, Biblia ołomuniecka: zrownasz pilnye cziestu zemy, a na trzy cziesty rownye... rozdyelisz)]

Descendants

• Masurian: drogä
• Polish: droga
• Silesian: (through dróga) drōga

References

• Boryś, Wiesław (2005) “droga”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “droga”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Bańkowski, Andrzej (2000) “droga”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “droga”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology 1

Inherited from Old Polish droga.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔ.ɡa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈdrɔ.ɡa/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -ɔɡa
• Syllabification: dro‧ga

Noun

droga f (diminutive dróżka)

1. road (surface with asphalt or concrete and designed to accommodate many vehicles travelling in both directions)
2. road, way; path (way used for travelling between places)

   Synonym: trasa

3. journey, trip, travel

   Synonyms: podróż, wędrówka

4. way; road (series of events and actions that give a certain effect) [+ do (genitive) = to what]

   Synonym: ścieżka

5. (bureaucracy) way; recourse (manner of doing things set by regulations)
6. (technology) road; highway (means of connecting devices so that they may intercommunicate)
7. (anatomy) tract (series of connected body organs, such as the digestive tract)
8. way; path (course of someone's life, related to professional activity or interests)
9. way (manner of behaving)
10. (obsolete) description of a trip
11. (obsolete) depths of a river
12. (obsolete, astronomy) orbit of a planet
13. (obsolete, physics) distance travelled by a body
14. (Middle Polish, law) legal process; court

Declension

Declension of droga

	singular	plural
nominative	droga	drogi
genitive	drogi	dróg
dative	drodze	drogom
accusative	drogę	drogi
instrumental	drogą	drogami
locative	drodze	drogach
vocative	drogo	drogi

Alternative forms

• dróga (Middle Polish)

Derived terms

adjectives

• drogowy
• przydrożny

 

adverbs

• drogą
• po drodze
• w drodze
• w drodze łaski
• w drodze wyjątku

 

idioms

• co na drodze, to nieprzyjaciel
• komu w drogę, temu czas
• kto drogi skraca, ten do domu nie wraca
• wstąpił do piekieł, po drodze mu było
• wszystkie drogi prowadzą do Rzymu

 

interjection

• szerokiej drogi

 

nouns

• bezdroże
• droga ekspresowa
• droga kołowa
• droga krajowa
• droga krzyżowa
• Droga Mleczna
• droga na skróty
• droga podporządkowana
• droga przez mękę
• droga wolna
• film drogi
• ostatnia droga
• podróż
• rozdroże
• zawalidroga

 

particle

• krzyżyk na drogę
• swoją drogą

 

phrase

• dziecko w drodze
• kpisz, czy o drogę pytasz

 

preposition

• na drodze

 

verbs

• być na dobrej drodze impf
• chodzić własnymi drogami impf
• chodzić własnymi drogami impf
• czuć się jak groch przy drodze impf
• drogi przecięły się pf, drogi przecinają się impf
• drogi rozeszły się pf, drogi rozchodzą się impf
• nadrobić drogi pf, nadrabiać drogi impf
• pójść prostą drogą pf, iść prostą drogą impf
• pójść swoją drogą pf, iść swoją drogą impf
• prowadzić prostą drogą impf
• schodzić komuś z drogi impf
• stać na drodze impf
• stanąć na drodze pf, stawać na drodze impf
• stanąć na drodze pf, stawać na drodze impf
• wsejść w drogę pf, wchodzić w drogę impf
• wstąpić na drogę pf, wstępować na drogę impf
• zajechać drogę pf, zajeżdżać drogę impf
• zastąpić drogę pf, zastępować drogę impf
• zatrzymać się w pół drogi pf, zatrzymuować się w pół drogi impf
• zawrócić z drogi pf, zawracać z drogi impf
• zejść na drogę pf, schodzić na drogę impf

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), droga is one of the most used words in Polish, appearing 67 times in scientific texts, 61 times in news, 93 times in essays, 92 times in fiction, and 53 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 366 times, making it the 136th most common word in a corpus of 500,000 words.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdrɔ.ɡa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈdrɔ.ɡɒ/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -ɔɡa
• Syllabification: dro‧ga

Adjective

droga

1. feminine nominative/vocative singular of drogi

Further reading

• droga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• droga in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “droga”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “DROGA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 26.10.2022
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “droga”, in Słownik języka polskiego‎^[12]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “droga”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[13]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “droga”, in Słownik języka polskiego‎^[14] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 559

Portuguese

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /ˈdɾɔ.ɡɐ/

• (Brazil) IPA^(key): /ˈdɾɔ.ɡɐ/
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /ˈdɾɔ.ɡa/

• (Portugal) IPA^(key): /ˈdɾɔ.ɡɐ/ [ˈdɾɔ.ɣɐ]

• Hyphenation: dro‧ga

• Audio (Porto, Portugal)

  (file)

• Audio (USA)

  (file)

Etymology 1

From French drogue, from Middle French drogue, from Old French drogue, from drocgue, possibly from Middle Dutch droge (“dry”).

Noun

droga f (plural drogas)

1. drug (substance used to treat an illness or relieve a symptom)

   Synonyms: fármaco, mezinha, remédio

2. drug (psychoactive substance, especially one which is illegal and addictive)
3. (informal) crap (something of poor quality)

   Synonyms: bosta, lixo, merda, porcaria

   Essa droga não funciona!

   That crap doesn't work!

Related terms

• drogado
• drogar
• drogaria

Interjection

droga!

1. damn! (expresses anger or irritation)

   Synonyms: (vulgar) bosta, (vulgar) merda, porcaria, meleca

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

droga

1. inflection of drogar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Romanian

Etymology

Borrowed from French droguer.

Pronunciation

• IPA^(key): /droˈɡa/

Verb

a droga (third-person singular present droghează, past participle drogat) 1st conj.

1. to drug

Derived terms

• drogat

Further reading

• droga in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from German Droge, from French drogue.

Pronunciation

• IPA^(key): /drǒːɡa/
• Hyphenation: dro‧ga

Noun

dróga f (Cyrillic spelling дро́га)

1. drug (illegal or intoxicating)

Declension

Declension of droga

	singular	plural
nominative	droga	droge
genitive	droge	droga
dative	drogi	drogama
accusative	drogu	droge
vocative	drogo	droge
locative	drogi	drogama
instrumental	drogom	drogama

Spanish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɾoɡa/ [ˈd̪ɾo.ɣ̞a]
• Rhymes: -oɡa
• Syllabification: dro‧ga

Etymology 1

Borrowed from French drogue, from Middle French drogue, from Middle Dutch droge (“dry”).

Noun

droga f (plural drogas)

1. drug
2. (Mexico) indebtedness, debt

Derived terms

• antidroga
• droga de diseño
• droga de síntesis
• droga del violador
• droga recreativa
• drogar
• endrogar
• tráfico de drogas

 

Etymology 2

Verb

droga

1. inflection of drogar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Further reading

• “droga”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014

Anagrams

• drago, grado, gorda

Swedish

Etymology

drog +‎ -a

Verb

droga (present drogar, preterite drogade, supine drogat, imperative droga)

1. (sometimes with ner) to drug (someone); to fool someone into taking drugs, especially sleeping pills or similar
2. (colloquial, intransitive) to do drugs

Usage notes

Taking drugs is sometimes expressed as "droga ner sig" (drug oneself down).

Conjugation

Conjugation of droga (weak)

	Active		Passive
Infinitive	droga		drogas
Supine	drogat		drogats
Imperative	droga		—
Imper. plural1	drogen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	drogar	drogade	drogas	drogades
Ind. plural1	droga	drogade	drogas	drogades
Subjunctive2	droge	drogade	droges	drogades
	Participles
Present participle	drogande
Past participle	drogad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

• droga in Svensk ordbok (SO)
• droga in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)

Anagrams

• groda

Tagalog

Etymology

Borrowed from Spanish droga (“drug”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɾoɡa/, [ˈdɾo.ɣɐ]
• Hyphenation: dro‧ga

Noun

droga (Baybayin spelling ᜇ᜔ᜇᜓᜄ)

1. drug

Derived terms

• drogahin
• magdroga
• pagdodroga

 

Related terms

• drogeriya
• drogista

 

See also

• durugista
• gamot

 

Further reading

• “droga”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018