πλέκω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *pleḱ- (“to plait, twine”). Cognate with Latin plectō (“to plait, weave, twist”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plé.kɔː/ → /ˈple.ko/ → /ˈple.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plé.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈple.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈple.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈple.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈple.ko/

Verb

πλέκω • (plékō)

1. to plait, twine, twist, weave, braid

Inflection

   Present: πλέκω, πλέκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλέκω	πλέκεις	πλέκει	πλέκετον	πλέκετον	πλέκομεν	πλέκετε	πλέκουσῐ(ν)
	subjunctive	πλέκω	πλέκῃς	πλέκῃ	πλέκητον	πλέκητον	πλέκωμεν	πλέκητε	πλέκωσῐ(ν)
	optative	πλέκοιμῐ	πλέκοις	πλέκοι	πλέκοιτον	πλεκοίτην	πλέκοιμεν	πλέκοιτε	πλέκοιεν
	imperative		πλέκε	πλεκέτω	πλέκετον	πλεκέτων		πλέκετε	πλεκόντων
middle/ passive	indicative	πλέκομαι	πλέκῃ, πλέκει	πλέκεται	πλέκεσθον	πλέκεσθον	πλεκόμεθᾰ	πλέκεσθε	πλέκονται
	subjunctive	πλέκωμαι	πλέκῃ	πλέκηται	πλέκησθον	πλέκησθον	πλεκώμεθᾰ	πλέκησθε	πλέκωνται
	optative	πλεκοίμην	πλέκοιο	πλέκοιτο	πλέκοισθον	πλεκοίσθην	πλεκοίμεθᾰ	πλέκοισθε	πλέκοιντο
	imperative		πλέκου	πλεκέσθω	πλέκεσθον	πλεκέσθων		πλέκεσθε	πλεκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλέκειν				πλέκεσθαι
participle	m	πλέκων				πλεκόμενος
	f	πλέκουσᾰ				πλεκομένη
	n	πλέκον				πλεκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπλεκον, ἐπλεκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπλεκον	ἔπλεκες	ἔπλεκε(ν)	ἐπλέκετον	ἐπλεκέτην	ἐπλέκομεν	ἐπλέκετε	ἔπλεκον
middle/ passive	indicative	ἐπλεκόμην	ἐπλέκου	ἐπλέκετο	ἐπλέκεσθον	ἐπλεκέσθην	ἐπλεκόμεθᾰ	ἐπλέκεσθε	ἐπλέκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πλέξω, πλέξομαι, πλεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλέξω	πλέξεις	πλέξει	πλέξετον	πλέξετον	πλέξομεν	πλέξετε	πλέξουσῐ(ν)
	optative	πλέξοιμῐ	πλέξοις	πλέξοι	πλέξοιτον	πλεξοίτην	πλέξοιμεν	πλέξοιτε	πλέξοιεν
middle	indicative	πλέξομαι	πλέξῃ, πλέξει	πλέξεται	πλέξεσθον	πλέξεσθον	πλεξόμεθᾰ	πλέξεσθε	πλέξονται
	optative	πλεξοίμην	πλέξοιο	πλέξοιτο	πλέξοισθον	πλεξοίσθην	πλεξοίμεθᾰ	πλέξοισθε	πλέξοιντο
passive	indicative	πλεχθήσομαι	πλεχθήσῃ	πλεχθήσεται	πλεχθήσεσθον	πλεχθήσεσθον	πλεχθησόμεθᾰ	πλεχθήσεσθε	πλεχθήσονται
	optative	πλεχθησοίμην	πλεχθήσοιο	πλεχθήσοιτο	πλεχθήσοισθον	πλεχθησοίσθην	πλεχθησοίμεθᾰ	πλεχθήσοισθε	πλεχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πλέξειν			πλέξεσθαι		πλεχθήσεσθαι
participle	m	πλέξων			πλεξόμενος		πλεχθησόμενος
	f	πλέξουσᾰ			πλεξομένη		πλεχθησομένη
	n	πλέξον			πλεξόμενον		πλεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπλεξᾰ, ἐπλεξᾰ́μην, ἐπλέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπλεξᾰ	ἔπλεξᾰς	ἔπλεξε(ν)	ἐπλέξᾰτον	ἐπλεξᾰ́την	ἐπλέξᾰμεν	ἐπλέξᾰτε	ἔπλεξᾰν
	subjunctive	πλέγξω	πλέγξῃς	πλέγξῃ	πλέγξητον	πλέγξητον	πλέγξωμεν	πλέγξητε	πλέγξωσῐ(ν)
	optative	πλέγξαιμῐ	πλέγξειᾰς, πλέγξαις	πλέγξειε(ν), πλέγξαι	πλέγξαιτον	πλεγξαίτην	πλέγξαιμεν	πλέγξαιτε	πλέγξειᾰν, πλέγξαιεν
	imperative		πλέγξον	πλεγξᾰ́τω	πλέγξᾰτον	πλεγξᾰ́των		πλέγξᾰτε	πλεγξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπλεξᾰ́μην	ἐπλέξω	ἐπλέξᾰτο	ἐπλέξᾰσθον	ἐπλεξᾰ́σθην	ἐπλεξᾰ́μεθᾰ	ἐπλέξᾰσθε	ἐπλέξᾰντο
	subjunctive	πλέγξωμαι	πλέγξῃ	πλέγξηται	πλέγξησθον	πλέγξησθον	πλεγξώμεθᾰ	πλέγξησθε	πλέγξωνται
	optative	πλεγξαίμην	πλέγξαιο	πλέγξαιτο	πλέγξαισθον	πλεγξαίσθην	πλεγξαίμεθᾰ	πλέγξαισθε	πλέγξαιντο
	imperative		πλέγξαι	πλεγξᾰ́σθω	πλέγξᾰσθον	πλεγξᾰ́σθων		πλέγξᾰσθε	πλεγξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπλέχθην	ἐπλέχθης	ἐπλέχθη	ἐπλέχθητον	ἐπλεχθήτην	ἐπλέχθημεν	ἐπλέχθητε	ἐπλέχθησᾰν
	subjunctive	πλεχθῶ	πλεχθῇς	πλεχθῇ	πλεχθῆτον	πλεχθῆτον	πλεχθῶμεν	πλεχθῆτε	πλεχθῶσῐ(ν)
	optative	πλεχθείην	πλεχθείης	πλεχθείη	πλεχθεῖτον, πλεχθείητον	πλεχθείτην, πλεχθειήτην	πλεχθεῖμεν, πλεχθείημεν	πλεχθεῖτε, πλεχθείητε	πλεχθεῖεν, πλεχθείησᾰν
	imperative		πλέχθητῐ	πλεχθήτω	πλέχθητον	πλεχθήτων		πλέχθητε	πλεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλέγξαι			πλέγξᾰσθαι		πλεχθῆναι
participle	m	πλέγξᾱς			πλεγξᾰ́μενος		πλεχθείς
	f	πλέγξᾱσᾰ			πλεγξᾰμένη		πλεχθεῖσᾰ
	n	πλέγξᾰν			πλεγξᾰ́μενον		πλεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπλοχᾰ, πέπλεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπλοχᾰ	πέπλοχᾰς	πέπλοχε(ν)	πεπλόχᾰτον	πεπλόχᾰτον	πεπλόχᾰμεν	πεπλόχᾰτε	πεπλόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπλόχω	πεπλόχῃς	πεπλόχῃ	πεπλόχητον	πεπλόχητον	πεπλόχωμεν	πεπλόχητε	πεπλόχωσῐ(ν)
	optative	πεπλόχοιμῐ, πεπλοχοίην	πεπλόχοις, πεπλοχοίης	πεπλόχοι, πεπλοχοίη	πεπλόχοιτον	πεπλοχοίτην	πεπλόχοιμεν	πεπλόχοιτε	πεπλόχοιεν
	imperative		πέπλοχε	πεπλοχέτω	πεπλόχετον	πεπλοχέτων		πεπλόχετε	πεπλοχόντων
middle/ passive	indicative	πέπλεγμαι	πέπλεξαι	πέπλεκται	πέπλεχθον	πέπλεχθον	πεπλέγμεθᾰ	πέπλεχθε	πεπλέκᾰται
	subjunctive	πεπλεγμένος ὦ	πεπλεγμένος ᾖς	πεπλεγμένος ᾖ	πεπλεγμένω ἦτον	πεπλεγμένω ἦτον	πεπλεγμένοι ὦμεν	πεπλεγμένοι ἦτε	πεπλεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπλεγμένος εἴην	πεπλεγμένος εἴης	πεπλεγμένος εἴη	πεπλεγμένω εἴητον/εἶτον	πεπλεγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπλεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπλεγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπλεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπλεξο	πεπλέχθω	πέπλεχθον	πεπλέχθων		πέπλεχθε	πεπλέχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπλοχέναι				πεπλέχθαι
participle	m	πεπλοχώς				πεπλεγμένος
	f	πεπλοχυῖᾰ				πεπλεγμένη
	n	πεπλοχός				πεπλεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πλεκτός (plektós)
• πλόκανον (plókanon)
• πλοκή (plokḗ)

 

Descendants

• Greek: πλέκω (pléko)

Further reading

• “πλέκω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλέκω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πλέκω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πλέκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πλέκω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “πλέκω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4120 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πλέκω (plékō).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈple.ko/
• Hyphenation: πλέ‧κω

Verb

πλέκω • (pléko) active (past έπλεξα, passive πλέκομαι)

1. to knit, plait, weave
2. to tangle, intertwine
3. (figuratively) to praise

Conjugation

πλέκω   πλέκομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	πλέκω	πλέξω	πλέκομαι	πλεχτώ
2 sg	πλέκεις	πλέξεις	πλέκεσαι	πλεχτείς
3 sg	πλέκει	πλέξει	πλέκεται	πλεχτεί
1 pl	πλέκουμε, [‑ομε]	πλέξουμε, [‑ομε]	πλεκόμαστε	πλεχτούμε
2 pl	πλέκετε	πλέξετε	πλέκεστε, πλεκόσαστε	πλεχτείτε
3 pl	πλέκουν(ε)	πλέξουν(ε)	πλέκονται	πλεχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έπλεκα	έπλεξα	πλεκόμουν(α)	πλέχτηκα
2 sg	έπλεκες	έπλεξες	πλεκόσουν(α)	πλέχτηκες
3 sg	έπλεκε	έπλεξε	πλεκόταν(ε)	πλέχτηκε
1 pl	πλέκαμε	πλέξαμε	πλεκόμασταν, (‑όμαστε)	πλεχτήκαμε
2 pl	πλέκατε	πλέξατε	πλεκόσασταν, (‑όσαστε)	πλεχτήκατε
3 pl	έπλεκαν, πλέκαν(ε)	έπλεξαν, πλέξαν(ε)	πλέκονταν, (πλεκόντουσαν)	πλέχτηκαν, πλεχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα πλέκω ➤	θα πλέξω ➤	θα πλέκομαι ➤	θα πλεχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πλέκεις, …	θα πλέξεις, …	θα πλέκεσαι, …	θα πλεχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πλέξει   έχω, έχεις, … πλεγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … πλεχτεί   είμαι, είσαι, … πλεγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πλέξει   είχα, είχες, … πλεγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … πλεχτεί   ήμουν, ήσουν, … πλεγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πλέξει   θα έχω, θα έχεις, … πλεγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … πλεχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … πλεγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πλέκε	πλέξε, πλέχ' 1	—	πλέξου
2 pl	πλέκετε	πλέξτε, πλέχτε2	πλέκεστε	πλεχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	πλέκοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας πλέξει ➤		πλεγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	πλέξει		πλεχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun weak pronouns e.g. πλέχ' το ("knit it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

From πλεκ/χ-

• απεμπλέκω (apempléko, “I disengage”)
• άπλεκτος (áplektos, “unknitted”)
• άπλεχτος (áplechtos, “unknitted”)
• αποσυμπλέκτης m (aposympléktis, “clutch”)
• διαπλέκω (diapléko, “interweave”)
• εμπλέκω (empléko, “I entangle”)
• ζευγαροπλεχτός (zevgaroplechtós, “rhymed”)
• καλαθοπλεκτική f (kalathoplektikí, “wickerwork, basketry”)
• μπλέκω (bléko, “I entangle”)
• ξεμπλέκω (xempléko)
• ξέπλεκος (xéplekos)
• ξεπλέκω (xepléko)
• πλεκτάνη f (plektáni)
• πλεκτήριο n (plektírio)
• πλεκτικός (plektikós)
• πλεκτοβιομηχανία f (plektoviomichanía)
• πλεκτομηχανή f (plektomichaní)
• πλεκτός (plektós), πλεχτός (plechtós)
• πλέκτρια f (pléktria)
• συμπλέκτης m (sympléktis, “clutch”)
• συμπλεκτικός (symplektikós)
• συμπλέκω (sympléko)
• συρματόπλεκτος (syrmatóplektos)
• συρματόπλεχτος (syrmatóplechtos)

 

From πλεξ-, πλοκ-

• and see: πλοκή f (plokí, “plot”)
• δολοπλοκώ (doloplokó)
• πλέξη f (pléxi)
• πλεξιγκλάς n (plexigklás)
• πλεξίδα f (plexída)
• πλέξιμο n (pléximo, “knitting”)
• πολύπλοκος (polýplokos, “complicated, complex”)